Martwy naprzeciwko kościoła: Tajemnica Złotego Wieku

Opinie czytelników

Książka zebrała mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej wciągające pisanie i hołd dla gatunku tajemnic złotego wieku, podczas gdy inni krytykują ją za mylące imiona postaci, przewidywalną fabułę i spadek jakości w porównaniu do poprzednich dzieł autora.

⬤ Dobrze napisana w stylu tajemnic ze złotego wieku
⬤ wciągające elementy fabuły
⬤ przyjemna dla fanów gatunku
⬤ dobre tempo
⬤ czytelna proza
⬤ atrakcyjne postacie i sceneria.

⬤ Myląco podobne imiona postaci
⬤ przewidywalna fabuła i cienka tajemnica
⬤ odczuwalny spadek jakości autora
⬤ niezgrabny romans
⬤ powolne początki
⬤ niespójna praca policji
⬤ niezręczne dialogi.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dead Opposite the Church: A Golden Age Mystery

Zawartość książki:

W którym momencie życia Edwarda Packmana Anioł Śmierci położył na nim palec i powiedział "Jesteś mój"?

Kiedy Packman został zabity, umarł bez żałoby. Packman, redaktor tygodnika, był serdecznie znienawidzony przez swoich pracowników, a tam, gdzie masz powód do nienawiści, możesz mieć motyw do morderstwa. Podejrzanych nie brakowało.

Krótko przed śmiercią Packman został znokautowany w swoim biurze przez swojego głównego reportera, Cromptona. Davidson, inny reporter, również miał motyw i okazję; podobnie jak Carrington, lokalny pisarz, który pracował dla gazety. No i były jeszcze kobiety w tej sprawie. Lisbeth Ann nie wyglądała na siostrzenicę, która mogłaby zamordować wuja, ale co z Frances Mundeham? Związek Frances z Packmanem był tajny i mógł być emocjonalnie burzliwy; co więcej, mogła odnieść korzyści z testamentu zmarłego. Potem ktoś wspomniał o szantażu, a dwóch podejrzanych uznało to za sygnał do zniknięcia.

Policja może połączyć dwa i dwa i uzyskać cztery. Problem w tym, czy uda im się to udowodnić? Pomysłowa i ekscytująca historia Francisa Viviana to doskonała lektura dla koneserów kryminałów.

Dead Opposite the Church został pierwotnie opublikowany w 1959 roku. Nowe wydanie zawiera wstęp autorstwa historyka kryminału Curtisa Evansa.

"Francis Vivian pomija wszystkie nużące wstępy i jest godny pochwały; poznajemy jego bohaterów z żywą przyjemnością". Observer

"Pan Vivian zgrabnie umieszcza wszystko na swoim miejscu". Times Literary Supplement