Montaigne w butach do stodoły: Amatorskie wędrówki przez filozofię

Opinie czytelników

„Montaigne in Barn Boots” Michaela Perry'ego to mieszanka humoru i filozofii, w której Perry bada idee XVI-wiecznego filozofa Montaigne'a poprzez swój unikalny i konwersacyjny styl pisania. Podczas gdy wielu czytelników docenia zabawny i wnikliwy charakter książki, niektórzy krytykują ją za nadmierną akademickość lub odbieganie od tradycyjnych tematów Perry'ego.

Czytelnicy doceniają humor Perry'ego, umiejętność opowiadania historii i wciągający styl pisania. Wielu uznało książkę za prowokującą do myślenia i inspirującą, ciesząc się sposobem, w jaki Perry łączy współczesne życie z filozofią Montaigne'a. Fani Perry'ego ogólnie uważają książkę za przyjemną i wartą przeczytania, nawet jeśli różni się ona od jego poprzednich dzieł.

Niektórzy recenzenci wyrazili rozczarowanie faktem, że książka w dużej mierze opiera się na cytatach Montaigne'a, uważając, że odwraca to uwagę od humoru i stylu narracji Perry'ego. Niektórzy stwierdzili, że proza jest zbyt skomplikowana lub akademicka, co może zrazić przypadkowych czytelników. Pojawiły się też mieszane uczucia co do odejścia od zwyczajowego skupienia się Perry'ego na życiu w małym miasteczku.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Montaigne in Barn Boots: An Amateur Ambles Through Philosophy

Zawartość książki:

Uwielbiany pamiętnikarz i autor bestsellera Population: 485 zastanawia się nad lekcjami, jakich nauczył się od swojego nieprawdopodobnego alter ego, francuskiego renesansowego filozofa Michela de Montaigne'a.

"Podróż rozpoczęła się na noszach", pisze Michael Perry, opisując wyniszczającą kamicę nerkową, która doprowadziła go do odkrycia esejów Michela de Montaigne. Czytając filozofa w sposób, który przyrównuje do kurczaków dziobiących resztki - włączając w to te mrugające oczami momenty, gdy ptak przeżuwa coś zbyt dużego do przełknięcia - Perry próbuje dowiedzieć się, co może (dobrego i złego) o sobie w porównaniu z dawno zmarłym francuskim szlachcicem, który zaczął mówić po łacinie w wieku dwóch lat, poszedł do college'u zamiast do przedszkola, pracował dla królów i raz miał audiencję u papieża. Perry "ukończył szkołę jako bumpkin w stodole, który nadal uważa drugie miejsce w konkursie ortograficznym w szóstej klasie za intelektualny szczyt... i kiedyś przywitał się z Merle Haggardem na wózku golfowym".

Napisany w duchu eksploracji, a nie deklaracji, Montaigne in Barn Boots jest przyziemnym (jak wymawia się to nazwisko? ) spojrzeniem na idee filozofa "osadzonego w wieży zamkowej z widokiem na swoją winnicę", kierowanym przez środkowo-zachodniego Amerykanina piszącego "w pokoju nad garażem z widokiem na nieużywany chlew". Niezależnie od tego, czy chodzi o ogrodzenie pod napięciem, gaszenie pożarów, nieudaną naprawę ciężarówki czy karmienie kurczaków, Perry czerpie z każdego doświadczenia, aby zbadać tak różnorodne tematy, jak wiara, rasa, seks, aromaterapia i Prince. Ale jest także mistrzem akademii i estetyki, w książce, która ostatecznie wyłania się jako szczere, niezachwiane spojrzenie na istotną potrzebę bycia lepszym człowiekiem i obywatelem.