Moja daleka podróż

Opinie czytelników

Książka opowiada inspirującą historię życia kanonika Andrew White'a, znanego jako wikariusz Bagdadu, opowiadając o jego niezwykłych doświadczeniach w pojednaniu i posłudze na Bliskim Wschodzie pośród poważnych wyzwań osobistych, w tym walki ze stwardnieniem rozsianym. Czytelnicy znajdą książkę pełną wciągających historii, humoru i pokory, oferującą głęboki wgląd w wiarę i ludzką zdolność do miłości i zrozumienia w strefach konfliktu.

⬤ Wciągająca narracja pełna interesujących szczegółów
⬤ inspirująca i wzruszająca historia życia
⬤ humorystyczny i szczery tekst
⬤ oferuje głęboki wgląd w pojednanie i wiarę
⬤ dobrze przyjęty przez czytelników za autentyczność i wpływ
⬤ pokazuje odporność ludzkiego ducha
⬤ zapewnia unikalne spojrzenie na konflikty na Bliskim Wschodzie
⬤ odpowiedni dla szerokiego grona odbiorców, nie tylko tych zainteresowanych religią.

⬤ Brak wyraźnej chronologicznej osi czasu, co utrudnia śledzenie
⬤ niektórzy czytelnicy uznali to za nużące lub zbytnio skupili się na wczesnym życiu, a nie na ostatnich działaniach pokojowych
⬤ mogliby skorzystać z bardziej dogłębnej eksploracji niektórych tematów
⬤ niektórzy zmagają się ze śledzeniem wielu wprowadzonych nazwisk.

(na podstawie 71 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Journey So Far

Zawartość książki:

Andrew White jest kimś w rodzaju legendy: człowiekiem o wielkim uroku i energii, którego osobiste cierpienia nie odwiodły go od roli jednego z najbardziej zaufanych mediatorów i pojednawców na świecie. Jako dziecko i młody człowiek dorastający w Londynie Andrew często chorował.

Jego marzeniem była praca w dziedzinie anestezjologii, co udało mu się zrealizować, ale później został powołany do posługi anglikańskiej. Od tego czasu odegrał znaczącą rolę w dziele pojednania, zarówno między chrześcijanami i Żydami, jak i między szyitami i sunnitami. Jako wikariusz St George's Baghdad, jedynego anglikańskiego kościoła w Iraku, kieruje zespołem zapewniającym żywność, opiekę zdrowotną i edukację na dużą skalę i często w tragicznych okolicznościach.

Pomimo bólu spowodowanego stwardnieniem rozsianym, był jednak w stanie mediować między przeciwstawnymi skrajnościami. Często bierze udział w negocjacjach z zakładnikami i odegrał kluczową rolę w zakończeniu oblężenia kościoła Narodzenia Pańskiego w Jerozolimie.

Jego osobiste przyjaźnie obejmowały Yassera Arafata i papieża Jana Pawła II. Został porwany, żyje w ciągłym niebezpieczeństwie, a ISIS stanowi coraz większe zagrożenie.

Ufają mu ci, którzy ufają niewielu.