Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
To właśnie z Londynu, w marcu 1848 roku, Hector Berlioz postanowił rozpocząć pisanie swoich Mmoires. Nie miał jeszcze czterdziestu pięciu lat.
Pozostało mu jeszcze dwadzieścia jeden lat życia, ale pomijając fakt, że o tym nie wiedział i mimo że jego zdrowie go dręczyło, nic nie kazało mu myśleć, że jego dni są policzone. Dlaczego odczuwa potrzebę spojrzenia wstecz na swoje życie, aby zdać z niego relację dla potomnych? Przeczucie rozpadu lub utraty zaufania? Nostalgia za ojczyzną na londyńskiej emigracji, potrzeba zarabiania na życie? Wszystkie te zagmatwane powody przyczyniają się do poczucia znużenia, ale też decydują o przebudzeniu świadomości, afirmacji dzieła i osoby w obliczu nieuchronnego zniknięcia. Niepowodzenie w wystawieniu La Damnation de Faust w Opra-Comique w grudniu 1846 roku było być może pierwszą oznaką tego ryzyka.
Nie tyle dlatego, że to przedsięwzięcie go zrujnowało, ale dlatego, że kulturalna publiczność Paryża okazała się obojętna. Upadek Burgraves Hugo wykazał oznaki podobnego spadku w 1843 roku.
Produkcja Les Mmoires oznaczała zatem historyczną zmianę, która skrystalizowała długo utrzymywane pojęcia nostalgii i niezrozumienia. Czas na stworzenie heroicznego i poetyckiego wizerunku romantyzmu w 1830 roku zmaterializował się w wyborze gatunku literackiego.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)