Opinie czytelników
Podsumowanie:W „Minding the Modern” Thomas Pfau przedstawia krytyczną analizę wpływu nowoczesności na koncepcję osobowości i nauk humanistycznych, opowiadając się za powrotem do bogatych tradycji intelektualnych z przeszłości. Argumentuje, że współczesny sekularyzm doprowadził do ograniczonego zrozumienia ludzkiej sprawczości i że klasyczna myśl chrześcijańska oferuje lepszy wgląd w naturę osoby ludzkiej. Pfau opiera się na różnych źródłach literackich i filozoficznych, aby poprzeć swoje twierdzenia, kwestionując pogląd, że współczesny postęp oznacza zdecydowane zerwanie z tradycjami religijnymi.
Zalety:⬤ Oferuje głęboką i zniuansowaną eksplorację osobowości i sprawczości poprzez analizę historyczną i tekstową.
⬤ Angażuje się w szeroki zakres tradycji intelektualnych, łącząc współczesne wyzwania z kontekstem historycznym.
⬤ Dostarcza silnej krytyki współczesnego sekularyzmu i jego ograniczeń w zrozumieniu ludzkiej natury.
⬤ Pisarstwo Pfaua jest elokwentne i prowokuje do myślenia, zachęcając czytelników do ponownego rozważenia ustalonych narracji na temat nowoczesności i tradycji.
Wady:⬤ Długość i złożoność książki może być zniechęcająca dla niektórych czytelników.
⬤ Nacisk Pfaua na klasyczne chrześcijańskie relacje może zrazić czytelników spoza chrześcijańskich tradycji.
⬤ Niektórzy mogą uznać jego krytykę niektórych ruchów protestanckich za zbyt redukcyjną.
⬤ Podejście oparte na wielkiej narracji może przeoczyć wielość perspektyw w historycznym kontekście nowoczesności.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Minding the Modern: Human Agency, Intellectual Traditions, and Responsible Knowledge
Zawartość książki:
W tym błyskotliwym studium Thomas Pfau argumentuje, że utrata fundamentalnych pojęć w klasycznej i średniowiecznej filozofii arystotelesowskiej spowodowała fatalne rozdzielenie rozumu i woli w myśli europejskiej. Pfau śledzi ewolucję i ostateczną degradację kluczowych pojęć ludzkiej sprawczości - woli, osoby, osądu, działania - od starożytności, przez scholastykę, aż po osiemnastowieczną teorię moralną i jej krytyczną rewizję w pracach Samuela Taylora Coleridge'a. Zawierając rozszerzone krytyczne dyskusje na temat Arystotelesa, gnostycyzmu, Augustyna, Akwinaty, Ockhama, Hobbesa, Shaftesbury'ego, Mandeville'a, Hutchesona, Hume'a, Adama Smitha i Coleridge'a, niniejsze studium twierdzi, że humanistyczne koncepcje, które ci pisarze starają się wyjaśnić, nabierają znaczenia i znaczenia tylko w takim stopniu, w jakim jesteśmy gotowi pozytywnie zaangażować się (a nie historyzować) w ich wcześniejsze zastosowania. Począwszy od powstania teologicznego (i ostatecznie świeckiego) woluntaryzmu, współczesna myśl wydaje się coraz bardziej niechętna, a z czasem niezdolna do zaangażowania się w głęboką historię własnych koncepcji, pozostawiając w ten sposób nasze rozumienie natury i funkcji humanistycznych dociekań coraz bardziej postrzępione i niespójne.
Jedną z konsekwencji tej zmiany jest zahamowanie moralnej autoekspresji zarówno elit intelektualnych, jak i zwykłych obywateli, co z kolei podsyciło powszechne przekonanie, że kwestie moralne i etyczne są jedynie specjalną gałęzią dociekań, w dużej mierze zdeterminowaną przez opinię, a nie dialogiczne rozumowanie, osąd i praktykę.
Wyraźną oznaką tego regresu jest obecny kryzys nauk humanistycznych, których rola jest w przeważającej mierze pojmowana (i negatywnie oceniana) w kategoriach naukowych teorii, metod i celów. Ostateczną ofiarą tego redukcjonizmu stała się sama idea osobowości i zanik adekwatnego języka etycznego. Minding the Modern to nie tylko rozdział w historii idei; to dogłębne fenomenologiczne i metafizyczne studium korzeni dzisiejszych kłopotów.
