Miłosierdzie Pomocnicze

Opinie czytelników

Recenzje „Ancillary Mercy”, ostatniej książki z serii Imperial Radch autorstwa Ann Leckie, podkreślają szereg opinii na temat jej mocnych i słabych stron. Podczas gdy wielu czytelników chwali głębię rozwoju postaci i unikalną perspektywę narracji, inni wyrażają rozczarowanie tempem, rozwiązaniem konfliktów i ogólnym kierunkiem historii w porównaniu do jej poprzedników.

Czytelnicy doceniają bogato rozwinięte postacie, emocjonalną głębię historii i innowacyjne użycie języka z zaimkami neutralnymi płciowo. Budowanie świata jest postrzegane jako żywe i złożone, a wiele osób poczuło silną więź z bohaterami, zwłaszcza z Breq. Książka z powodzeniem porusza przemyślane tematy władzy, tożsamości i relacji. Jest również znana ze swojego humoru i inteligentnych dialogów.

Krytycy wskazują na brak akcji w porównaniu z poprzednimi książkami z serii, a niektórzy opisują ją jako powolną lub grzęznącą w niepotrzebnych elementach, takich jak picie herbaty i farsowe postacie. Niektórzy uważali, że rozwiązanie fabuły było antyklimatyczne lub pozbawione głębi, a włączenie niektórych postaci było postrzegane raczej jako komediowa ulga niż znaczące dodatki. Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie sposobem prowadzenia eskalacji konfliktów i uznało, że książka nie spełniła wysokich oczekiwań związanych z pierwszą powieścią.

(na podstawie 648 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ancillary Mercy

Zawartość książki:

Breq i jej załoga muszą stawić czoła staremu i potężnemu wrogowi i walczyć o własne przeznaczenie w oszałamiającym zakończeniu bestsellerowej trylogii New York Timesa. Lektura obowiązkowa dla fanów Ursuli K. Le Guin i Jamesa S. A. Coreya.

Przez chwilę wszystko wydawało się być pod kontrolą dla Breqa, żołnierza, który kiedyś był okrętem wojennym. Potem przeszukanie slumsów Stacji Athoek ujawnia kogoś, kto nie powinien istnieć, a posłaniec z tajemniczego imperium Presger przybywa, podobnie jak wróg Breq, podzielony i prawdopodobnie szalony Anaander Mianaai - władca imperium toczącego wojnę z samym sobą.

Breq odmawia ucieczki ze swoim statkiem i załogą, ponieważ pozostawiłoby to mieszkańców Athoek w straszliwym niebezpieczeństwie. Szanse nie są duże, ale to nigdy wcześniej jej nie powstrzymało.

Niewielu jest pisarzy science fiction, którzy potrafią to robić tak jak Ann Leckie. Jest niewielu, którzy kiedykolwiek będą w stanie.” -- John Scalzi