Miejsce myśli: Złożoność jednego w późnośredniowiecznej francuskiej poezji dydaktycznej

Oryginalny tytuł:

The Place of Thought: The Complexity of One in Late Medieval French Didactic Poetry

Zawartość książki:

Od Jeana de Meun pod koniec XIII wieku do Christine de Pizan na początku XV wieku, średniowieczni poeci francuscy często starali się przekazać idee teologiczne, filozoficzne lub moralne. Aby ujednolicić swoją myśl i uczynić jej zarys widocznym dla czytelników, poeci tworzyli żywe obrazy miejsca, takie jak ogrody, ścieżki, idylliczne krajobrazy, miasta, drzewa i fontanny.

Dla Sarah Kay te przestrzenne obrazy są rekwizytem monologizmu, pomagającym komunikować (lub narzucać) jedność znaczenia i interpretacji, wzywając czytelników do zajęcia tego samego miejsca w ich myśleniu, co autorzy. Z powodu tego monologizmu, jak twierdzi Kay, poezja dydaktyczna była źle obsługiwana przez tradycję krytyczną, która faworyzuje różnicę, wielość i dialogizm. W The Place of Thought stara się radykalnie przewartościować tę literaturę i ponownie ocenić przyjemność, jaką można czerpać z jej czytania.

Kay argumentuje, że jedno znaczenie nie jest z natury prostsze lub mniej interesujące niż wiele znaczeń. Używając konkretnych utworów jako przykładów, pokazuje, że ta jedność myśli we francuskich wierszach dydaktycznych może być ekscytująco złożonym i wymagającym pojęciem, i że obciąża obrazy, w których jest umieszczona, do punktu, w którym stają się trudne do wizualizacji.

W tym tkwi jednoczesna intelektualna i estetyczna atrakcyjność wierszy. Skupiając się na Roman de la Rose Jeana de Meun, Breviari d'amor Matfre'a Ermengauda, Ovide moralis, Plerinage de vie humaine Guillaume'a de Deguileville'a, Le Jugement dou roy de Navarre Guillaume'a de Machaut, Le Joli buisson de Jonece Jeana Froissarta i Le Livre du Chemin de long estude Christine de Pizan, Kay śledzi pochodzenie dzieł w myśli scholastycznej, oświetlając je w stosownych przypadkach współczesnymi refleksjami na temat tych samych idei.