Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera szczegółową analizę samolotu Gloster Meteor i latającej bomby V-1, w szczególności ich roli pod koniec II wojny światowej. Chociaż oferuje ona istotne historyczne spostrzeżenia i jest dobrze udokumentowana, niektórzy czytelnicy kwestionują twierdzenia autora dotyczące natury walki odrzutowej. Pisanie jest ogólnie łatwe do odczytania i wciągające, dzięki czemu jest dostępne zarówno dla entuzjastów lotnictwa, jak i historyków.
Zalety:Dobrze udokumentowana historia, zawierająca informacje o Meteorze i V-1, łatwa w czytaniu, zawiera fascynujące dzieła sztuki, zapewnia wgląd w lotnictwo II wojny światowej i przyciąga uwagę czytelnika.
Wady:Pewne spory dotyczą klasyfikacji scenariuszy bojowych, postrzeganych jako suche przez kilku czytelników, niektórzy oczekiwali większej głębi w książce na ten temat i może wydawać się mniej istotna dla osób już zaznajomionych z tematem.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Brytyjskie myśliwce odrzutowe zapoczątkowały wojnę odrzutowców przeciwko odrzutowcom, gdy walczyły z hitlerowskimi atakami V-1 na Londyn podczas II wojny światowej.
Atak V1 na Londyn rozpoczął się w nocy z 13 na 14 czerwca 1944 r. z baz w Normandii. W dniu 29 marca 1945 r. ostatni pocisk, który spadł na Wielką Brytanię, został zestrzelony przez strzelców wyborowych w Suffolk. Łącznie wystrzelono 10 500 pocisków, z których 3957 zostało zniszczonych przez obronę - 3531 dotarło do Anglii, 2420 spadło w rejonie Londynu. Zginęły nie mniej niż 6184 osoby, a 17 981 zostało poważnie rannych. W rzeczywistości mogło być znacznie gorzej, ponieważ do końca wojny Niemcy wyprodukowali prawie 32 000 latających bomb. Obrona przed V1 była potężna - 23 000 mężczyzn i kobiet wraz z działami, radarami i sieciami komunikacyjnymi zostało zainstalowanych na wybrzeżu. Eskadry najnowszych brytyjskich Spitfire'ów F XIV i Hawker Tempest V pozostały w domu, aby walczyć z nowym zagrożeniem. Podczas gdy Spitfire F XIV i Tempest V miały doskonałą prędkość na niskim poziomie i były w stanie złapać V1, był jeden samolot, który był znacznie szybszy. Brytyjski Gloster Meteor I, który wszedł do służby w RAF 22 lipca 1944 roku jako pierwszy myśliwiec odrzutowy, miał pomóc w zwalczaniu zagrożenia ze strony V1. Na niskich i średnich wysokościach Meteor był szybszy niż jego odpowiedniki z silnikami tłokowymi, co z kolei sprawiło, że doskonale nadawał się do operacji "anty-nurek" V1. 4 sierpnia Meteor odniósł swoje pierwsze zwycięstwo nad V1.
Zbliżywszy się do lecącej bomby, Flg Off Dean z 616 Sqn nacisnął spust, ale jego broń się zacięła. Wykorzystując większą prędkość Meteora, był w stanie wyprzedzić pocisk i używając końcówki skrzydła, przewrócił jednostkę i posłał ją w ziemię. Był to pierwszy przypadek zniszczenia odrzutowego samolotu wroga przez myśliwiec odrzutowy bez oddania strzału. Było to również pierwsze na świecie spotkanie odrzutowca z odrzutowcem. Jako jedyna eskadra myśliwców odrzutowych w służbie aliantów w Europie, 616 Sqn zestrzelił 13 V1. Być może to niewielka liczba, ale przechwycenie V1 i brytyjskiego Glostera Meteora było historycznym wydarzeniem, które zapoczątkowało nową erę walk powietrznych.
