Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „B-29 Superfortress vs Ki-44 Tojo” zawiera szczegółową i dobrze zbadaną analizę B-29 Superfortress i myśliwca przechwytującego Ki-44, koncentrując się na ich rozwoju, specyfikacjach technicznych i sytuacjach strategicznych podczas II wojny światowej. Zawiera bogate ilustracje i zdjęcia, dzięki czemu jest bardzo pouczająca zarówno dla entuzjastów, jak i zwykłych czytelników. Choć chwalona za szczegółowość i czytelność, niektóre recenzje zwracają uwagę na problemy z redundancją i organizacją, a także tendencję narracji do przeskakiwania chronologicznego.
Zalety:Dobrze zbadane i szczegółowe informacje, dokładne omówienie obu samolotów, doskonałe ilustracje, informacje zarówno dla entuzjastów lotnictwa, jak i zwykłych czytelników, zwięzłe szczegóły bez nadmiernego słownictwa, wciągający i czytelny styl pisania.
Wady:Pewne nadmiarowości w tekście, niechronologiczne opowiadanie historii, które wymaga cofania się, drobne problemy z organizacją treści.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
B-29 Superfortress Vs Ki-44 tojo": Pacific Theater 1944-45"
Zawartość książki:
Do czasu rozpoczęcia przez Amerykanów bombardowania Japonii z powietrza w 1944 roku, zarówno JAAF, jak i IJNAF były siłami zużytymi. Japończycy posiadali jednak Ki-44 Tojo.
Uzbrojony w dwa działka 40 mm, był najsilniej uzbrojonym i najbardziej przerażającym jednomiejscowym myśliwcem, który walczył z nowym amerykańskim bombowcem B-29 Superfortress. Dla załóg bombowców było to coś, co uważali za swojego asa w rękawie: w pełni uzbrojony B-29 posiadał cztery zdalnie sterowane wieżyczki strzelnicze i stanowisko strzelca ogonowego, co czyniło go najbardziej zaawansowanym bombowcem samoobronnym na świecie. Pod każdym względem piloci Ki-44 toczyli desperacką walkę.
Wielu z nich dokonało tego za pomocą samobójczych ataków taranujących lub Taiatari. Ilustrowany pełnokolorowymi grafikami, ten tom analizuje, dlaczego Ki-44 nie był w stanie konwencjonalnie rozbijać formacji bombowców podczas wojny na Pacyfiku i jak jego taktyka taranowania, choć przerażająca, graficznie ujawniła niezdolność Japonii do powstrzymania B-29.
