Mesosphere Dynamics with Gravity Wave Forcing, 1: Diurnal and Semi-Diurnal Tides (Nasa Technical Reports Server (Ntrs))

Zawartość książki:

Przedstawiamy wyniki nieliniowego, trójwymiarowego, zależnego od czasu numerycznego modelu spektralnego (NSM), który rozciąga się od ziemi do termosfery i zawiera parametryzację rozprzestrzeniania Dopplera Hinesa dla fal grawitacyjnych o małej skali (GW). Skupiamy się na mezosferze, która jest zdominowana przez interakcje falowe.

Pływy dobowe i półdobowe omawiamy w niniejszym artykule (Część 1), a fale planetarne w artykule towarzyszącym (Część 2). Aby zapewnić zrozumienie sezonowych zmian pływów, w szczególności w odniesieniu do procesów fal grawitacyjnych, przeprowadzono eksperymenty numeryczne, które prowadzą do następujących wniosków: 1. Duże półroczne wahania pływów dobowych (DT), ze szczytowymi amplitudami obserwowanymi w okolicach równonocy, są wytwarzane głównie przez oddziaływania GW, które częściowo obejmują fale planetarne.

2.

DT, podobnie jak fale planetarne, ma tendencję do wzmacniania przez osadzanie pędu GW, co zmniejsza również pionową długość fali. 3.

Wahania lepkości wirowej związane z interakcjami GW mają tendencję do osiągania szczytów późną wiosną i wczesną jesienią, co również wpływa na DT. 4. Średniodobowy przypływ (SDT), a w szczególności jego faza, jest pod silnym wpływem średniej cyrkulacji strefowej.

5. SDT jest indywidualnie wzmacniany przez GW. Jednak DT odfiltrowuje GW w taki sposób, że interakcja fal skutecznie zmniejsza amplitudę SDT, skutecznie wytwarzając silną nieliniową interakcję między DT i SDT.

6. ) Fale planetarne generowane wewnętrznie przez niestabilność barokliniczną i interakcję GW wytwarzają duże modulacje amplitudy DT i SDT.