Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Melville and His Circle: The Last Years
Herman Melville to wielka postać amerykańskiej literatury - bez wątpienia największy XIX-wieczny pisarz tego kraju. Rewidując wiele zakorzenionych nieporozumień na temat Melville'a w jego późniejszych latach, jest to niezwykła i bezprecedensowa relacja o starym pisarzu oddającym się życiu umysłu.
Skupiając się wyłącznie na okresie zwykle kojarzonym ze słabnięciem literackich mocy Melville'a, William B. Dillingham pokazuje, że w rzeczywistości koncentrował się on i intensyfikował swoje myśli na sztuce i kreatywności w większym stopniu niż kiedykolwiek wcześniej. Biografowie niewiele pisali o zwodniczo "spokojnych" latach Melville'a po publikacji długiego poematu "Clarel" w 1876 roku i przed jego śmiercią w 1891 roku.
Był to czas, w którym widział niewielu przyjaciół i znajomych, odpowiadał na większość swoich listów tak krótko, jak to możliwe i odrzucał większość zaproszeń towarzyskich. Ale dla Melville'a, podobnie jak dla Emily Dickinson, takie zewnętrzne pozory przeczyły intensywnemu, zaangażowanemu życiu wewnętrznemu.
Dillingham przypomina nam, że choćby z tego powodu okres ten zasługuje na większą uwagę, ponieważ to właśnie wtedy Melville stworzył "Billy'ego Budda", a także imponującą liczbę nowych i poprawionych wierszy - pracując w pełnym wymiarze godzin jako inspektor celny przez ponad połowę tych lat. To, co podtrzymywało Melville'a w tym ostatnim okresie złego stanu zdrowia i bliskiego ubóstwa, mówi Dillingham, to jego "krąg", nie bliskich przyjaciół, ale dzieł wielu pisarzy, których czytał z uznaniem, a jednocześnie dyskryminacją, w tym Matthew Arnolda, Jamesa Thomsona, Arthura Schopenhauera i Honore de Balzaca. Dillingham odnosi te lektury do własnej poezji i prozy Melville'a oraz do bogatej różnorodności w dużej mierze niedocenianych tematów związanych z późniejszym życiem Melville'a, od buddyzmu, szkoły pesymizmu i nowojorskiego życia intelektualnego po pracę Melville'a w zawsze skorumpowanej komorze celnej, jego strach przed hańbą i zwiększone samozadowolenie oraz jego zaangażowanie zarówno w malowniczą, jak i metaforyczną moc róż w sztuce i literaturze.
Ten portret ostatnich lat wielkiego pisarza jest jednocześnie biografią, historią intelektualną i wnikliwą lekturą jego dojrzałej twórczości. Pokazując, że izolacja Melville'a była świadomą decyzją intelektualną, a nie psychologicznym dziwactwem, "Melville i jego krąg" ujawnia wiele nowych i trudnych rzeczy na temat samego Melville'a oraz naszych wyobrażeń o wieku i trwałości wyobraźni i kreatywności.