Materia i pamięć: Esej o relacji ciała i ducha

Opinie czytelników

Recenzje książki „Materia i pamięć” Henriego Bergsona przedstawiają mieszany obraz jej treści i wydań. Podczas gdy idee filozoficzne są chwalone za ich głębię i oryginalność, wielu recenzentów krytykuje jakość opublikowanych wydań, powołując się na liczne błędy typograficzne, słabe formatowanie i problemy z tłumaczeniem, szczególnie w wersjach Kindle. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest uważana za fundamentalnie ważną, ale trudną do odczytania ze względu na zauważone problemy z jej prezentacją.

⬤ Filozoficzna głębia i oryginalność, zwłaszcza w odniesieniu do umysłu i pamięci.
⬤ Wnikliwe idee, które podważają tradycyjne poglądy na temat świadomości.
⬤ Niektóre wydania są dobrze sformatowane i atrakcyjne.
⬤ Gorąco polecana dla osób zainteresowanych metafizyką i filozofią.

⬤ Liczne błędy typograficzne i tłumaczenia w niektórych wydaniach.
⬤ Słabe formatowanie, szczególnie w wersjach Kindle, co utrudnia ich czytanie.
⬤ Błędnie wydrukowane nazwisko autora w niektórych egzemplarzach.
⬤ Tekst jest uważany za zawiły i trudny do zrozumienia.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Matter and Memory: An Essay on the Relation of Body and Spirit

Zawartość książki:

Matter and Memory: An Essay on the Relation of Body and Spirit, jest złożoną eksploracją ludzkiej natury i duchowości pamięci. W tej pracy Henri Bergson bada funkcję mózgu i sprzeciwia się idei, że pamięć ma charakter materialny, osadzony w określonej części układu nerwowego. Twierdzi, że Materia i pamięć "jest szczerze dualistyczna", co prowadzi do starannego rozważenia problemów związanych z relacją ciała i umysłu. Jego teorie na temat zmysłu, dualizmu, czystej percepcji, koncepcji wirtualności i jego obrazu stożka pamięci mogą sprawić, że będzie to myląca i wymagająca egzystencjalistyczna praca. Jednak lata badań i szeroko zakrojone badania patologiczne, które spędził na przygotowaniach do tego i innych esejów, przyniosły mu wielkie, słusznie zasłużone wyróżnienie jako genialnego teoretyka i filozofa.

Bergson napisał Materię i pamięć w reakcji na The Maladies of Memory (1881) autorstwa Th odule'a Ribota, w którym twierdził, że odkrycia nauki o mózgu dowiodły, że pamięć znajduje się w określonej części układu nerwowego.

Zlokalizowany w mózgu, a zatem o materialnej naturze. Bergson sprzeciwiał się redukcji ducha do materii. Broniąc wyraźnego stanowiska antyredukcjonistycznego, uważał, że pamięć ma głęboko duchową naturę, a mózg służy potrzebie ukierunkowania obecnego działania poprzez wstawianie odpowiednich wspomnień. W związku z tym, że mózg ma charakter praktyczny, pewne zmiany mają tendencję do zakłócania tej praktycznej funkcji, ale bez wymazywania pamięci jako takiej. Zamiast tego wspomnienia po prostu nie są "wcielane" i nie mogą służyć swojemu celowi.

Francuski filozof Henri-Louis Bergson (1859-1941) był wpływowy w tradycji filozofii kontynentalnej, zwłaszcza w pierwszej połowie XX wieku aż do II wojny światowej. Bergson jest znany ze swoich argumentów, że procesy bezpośredniego doświadczenia i intuicji są bardziej znaczące dla zrozumienia rzeczywistości niż abstrakcyjny racjonalizm i nauka.

W 1927 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla "w uznaniu jego bogatych i ożywczych idei oraz błyskotliwych umiejętności, z jakimi zostały one przedstawione". W 1930 roku Francja przyznała mu Grand-Croix de la Legion d'honneur.