Manhattan Transfer

Opinie czytelników

Recenzenci książki „Manhattan Transfer” podkreślają jej innowacyjny styl narracji i żywy obraz Nowego Jorku z początku XX wieku. Podczas gdy wielu czytelników chwali żywe pisarstwo Dos Passos i jej zdolność do zanurzenia ich w scenerii, pojawiają się również głosy krytyki dotyczące fragmentarycznej struktury książki i braku tradycyjnego rozwoju postaci.

⬤ Innowacyjny styl pisania opisywany jako mozaika lub kolaż.
⬤ Żywe i wyraziste opisy Nowego Jorku, oddające energię i atmosferę miasta.
⬤ Bogaty portret zróżnicowanej obsady postaci reprezentujących różne aspekty społeczeństwa.
⬤ Uznana za znaczące dzieło w literaturze modernistycznej.
⬤ Wciągająca i przyjemna lektura dla tych, którzy cenią sobie eksperymentalne formy narracji.

⬤ Brak centralnego bohatera i tradycyjnej struktury narracyjnej może być mylący.
⬤ Wiele postaci jest słabo rozwiniętych lub pojawia się na krótko, co utrudnia czytelnikom nawiązanie z nimi kontaktu.
⬤ Oś czasu może być czasami niejasna, komplikując zrozumienie postępu historii.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest rozproszona lub brakuje jej spójności.
⬤ Problemy z formatowaniem w niektórych wydaniach negatywnie wpływają na wrażenia z lektury.

(na podstawie 102 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Manhattan Transfer to amerykańska powieść Johna Dos Passosa opublikowana w 1925 roku. Koncentruje się na rozwoju życia miejskiego w Nowym Jorku od epoki pozłacanej do epoki jazzu, opowiedzianym przez serię nakładających się na siebie indywidualnych historii.

Jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł Dos Passosa. Książka atakuje konsumpcjonizm i społeczną obojętność współczesnego życia miejskiego, przedstawiając Manhattan, który jest bezlitosny, ale tętni energią i niepokojem. Książka pokazuje niektóre z eksperymentalnych technik pisarskich Dos Passosa i kolaży narracyjnych, które staną się bardziej widoczne w jego trylogii U. S. A. i innych późniejszych dziełach. Technika zastosowana w Manhattan Transfer została częściowo zainspirowana Ulissesem Jamesa Joyce'a (1922) i Pustkowiem T.S. Eliota i jest często porównywana do eksperymentów z kolażem filmowym radzieckiego reżysera Siergieja Eisensteina.

Sinclair Lewis opisał ją jako „powieść pierwszej wagi... Początek zupełnie nowej szkoły pisania”. D.H. Lawrence nazwał ją „najlepszą współczesną książką o Nowym Jorku”, jaką kiedykolwiek czytał, opisując ją jako „bardzo kompletny film... o ogromnym, luźnym gangu walczących, zwycięzców i przegranych, który wydaje się być samą siłą Nowego Jorku”. W recenzji do europejskiego wydania, Ernest Hemingway napisał, że jako jedyny spośród amerykańskich pisarzy, Dos Passos „był w stanie pokazać Europejczykom Amerykę, którą naprawdę znajdują, kiedy tu przyjeżdżają”.