Making a Night Stalker

Opinie czytelników

Książka Davida Burnetta „Making a Night Stalker” to szczere i wnikliwe spojrzenie na życie szefa załogi w elitarnym 160. pułku lotnictwa operacji specjalnych. Recenzje podkreślają osobistą narrację autora na temat szkolenia, misji i wyzwań stojących przed weteranami powracającymi do cywilnego życia. Emocjonalna głębia książki rezonuje z czytelnikami, choć niektórzy uważają, że styl pisania mógłby ulec poprawie.

Książka oferuje głęboką, osobistą i szczerą relację z życia wojskowego, szkolenia i więzi w jednostce. Wiele recenzji chwaliło jej emocjonalny wpływ, możliwość odniesienia się do weteranów i unikalną perspektywę, jaką zapewnia na temat mało znanej jednostki wojskowej. Czytelnicy uznali ją za wciągającą, pouczającą i wartościową lekturę dla osób zainteresowanych historią i operacjami wojskowymi. Ostatni rozdział miał szczególnie silny oddźwięk emocjonalny, odnosząc się do zmagań weteranów po służbie.

Niektórzy czytelnicy krytykowali styl pisania, uznając go za niedostateczny w porównaniu do innych autorów wojskowych, opisując go jako niedojrzały lub pełen brawury. W kilku recenzjach zauważono, że podczas gdy początek był wciągający, środkowe sekcje wydawały się wolniejsze i mniej wciągające. Kilku recenzentów zasugerowało, że istnieją lepiej napisane alternatywy na ten temat.

(na podstawie 181 opinii czytelników)

Zawartość książki:

David Burnett zabiera czytelników do wyjątkowego świata 160. pułku lotnictwa operacji specjalnych. Jego podróż rozpoczyna się w konwencjonalnej jednostce wojskowej, gdzie nie czuje się spełniony w swoich obowiązkach. Ten brak odpowiedzialności popycha Davida do realizacji marzenia o zostaniu szefem załogi śmigłowca MH-47G Chinook w najbardziej tajnej i elitarnej jednostce lotniczej na świecie.

David napotyka ciągłe przeszkody i niepowodzenia, próbując osiągnąć swój ostateczny cel, ale jest bardziej zdeterminowany niż kiedykolwiek. Po ukończeniu pięciotygodniowego procesu selekcji w jednostkach zostaje rzucony do szkoły po szkole i nieustannego szkolenia, zanim będzie mógł postawić stopę na samolocie, o którym tak bardzo marzy.

Po prawie roku w jednostce operacji specjalnych zostaje przeszkolony i gotowy do rozmieszczenia w 160th, a to nic innego jak intensywne szkolenie. Szybko przekonuje się, że tempo misji jego nowej jednostki jest dokładnie takie, jakiego oczekiwał. Jest chętny do sprawdzenia się w szeregach i kontynuuje doskonalenie swojego rzemiosła przez następne cztery lata. Po pięciu misjach w jednostce jako szef załogi zostaje zwolniony z wojska.

Po opuszczeniu szybkiego świata społeczności SOF popada w głęboką depresję. Alkohol staje się nową najważniejszą rzeczą, a on znajduje się na nowym i lekkomyślnym polu bitwy. Nigdy się tego nie spodziewał.