Łukasz i polityka homeryckiego naśladownictwa: Dzieje Łukasza jako rywal Eneidy

Oryginalny tytuł:

Luke and the Politics of Homeric Imitation: Luke-Acts as Rival to the Aeneid

Zawartość książki:

Luke and the Politics of Homeric Imitation: Luke-Acts as Rival to the Aeneid argues that the author of Luke-Acts composed not a history but a foundation mythology to rival Vergil's Aeneid by adopting and ethically emulating the cultural capital of classical Greek poetry, especially Homer's Iliad and Odyssey and Euripides's Bacchae. Na przykład Wergiliusz, a ponad sto lat później Łukasz, naśladowali relację Homera o kłamliwym śnie Zeusa dla Agamemnona, ucieczce Priama przed Achillesem oraz katastrofie statku Odyseusza i wizycie w zaświatach.

Zarówno Wergiliusz, jak i Łukasz, a także wielu innych intelektualistów w Imperium Rzymskim, zaangażowali wielką poezję Greków, aby zakorzenić nowe realia społeczne lub polityczne w glebie starożytnej Hellady, ale także rywalizowali z bogami i bohaterami Homera, aby stworzyć nowych, bardziej moralnych, potężnych lub współczujących. Można powiedzieć, że gatunek Łukaszowych Dziejów Apostolskich to oksymoron: prozaiczny epos.

Jeśli ta ocena jest poprawna, ma to ogromne znaczenie dla zrozumienia początków chrześcijaństwa, po części dlatego, że nie można już odwoływać się do Dziejów Apostolskich w celu uzyskania wiarygodnych informacji historycznych. Łukasz nie był historykiem, tak jak nie był nim Wergiliusz, i podobnie jak łaciński wieszcz w epoce Augustyna, napisał fikcyjny portret królestwa Bożego i jego bohaterów, zwłaszcza Jezusa i Pawła, którzy byli potężniejsi, bardziej etyczni i bardziej współczujący niż bogowie i bohaterowie Homera i Eurypidesa czy Eneidy Wergiliusza.