Listy, 1-50

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.

Oryginalny tytuł:

Letters, 1-50

Zawartość książki:

Święty Cyryl, patriarcha Aleksandrii przez trzydzieści dwa lata w pierwszej połowie V wieku, był wielkim orędownikiem wiary przeciwko herezji.

Sprzeciwiał się nowacjanizmowi, neoplatonizmowi i judaizmowi. Jego główna walka toczyła się jednak z Nestoriuszem, patriarchą Konstantynopola. Cyryl zaciekle bronił zastosowania słowa Theotokos, które oznacza "Nosicielka Boga", do Najświętszej Maryi Panny. Nestoriusz, przedstawiciel antiocheńskiej szkoły teologicznej, utrzymywał, że Błogosławiona Dziewica była matką jedynie człowieczeństwa Chrystusa. Ta wielka kontrowersja chrystologiczna i Sobór Efeski, który został zwołany w 431 roku w celu jej rozwiązania, stanowią temat całego zbioru listów w tym tomie. List 1 jest odpowiedzią Cyryla do grupy mnichów pod jego jurysdykcją, którzy proszą o wskazówki w debacie nestoriańskiej. Jego uwagi prowadzą nas prosto do sedna sprawy: "Dlatego jestem zdumiony, jeśli niektórzy w ogóle kwestionują, czy Święta Dziewica powinna być nazywana Matką Boga". Poprzez List 32 jesteśmy zaangażowani w kontrowersję i jej rozwój aż do Soboru Efeskiego włącznie. List 4, skierowany do Nestoriusza, został nazwany listem dogmatycznym, a Sobór Efeski zatwierdził go jako podtrzymujący nauczanie Nicei. List 17 jest uważany za uosobienie wiary Cyryla.

Wraz z dwunastoma anatemami potępił Nestoriusza w imieniu synodu zwołanego przez papieża Celestyna w Rzymie, a później został dodany do Aktów Soboru Efeskiego Listy od 33 do 50 dotyczą kwestii Jana, biskupa Antiochii i osobistego przyjaciela Cyryla poprzez długotrwałą korespondencję. Kiedy Jan i jego biskupi przybyli do Efezu, utworzyli konkurencyjny sobór i wydali dekret depozycji i ekskomuniki przeciwko Cyrylowi i Memnonowi, biskupowi Efezu. Po Soborze Efeskim zadaniem Cyryla było pogodzenie biskupów Antiocheńskich, którzy utworzyli Conciliabulum z Janem, aby przywrócić pokój Kościołom na Wschodzie. List 39 ujawnia jego radość z osiągnięcia tego pojednania i odzyskania przyjaźni z Janem. Wraz z Listami 4 i 17, List 39 został nazwany ekumenicznym. List 41 jest egzegetycznie ważny ze względu na długą dyskusję na temat pracy "kozła ofiarnego", a List 45, który zawiera słynną formułę Cyryla, ze względu na jego doktrynalną i teologiczną treść.