Lato

Opinie czytelników

„Lato” Knausgaarda to ostatni tom jego serii Cztery pory roku, łączącej osobiste wpisy z dziennika z esejami o codziennych doświadczeniach i przedmiotach. Czytelnicy doceniają jego unikalne obserwacje i introspektywne pisanie, choć niektórzy uważają, że skupienie się na przyziemnych tematach przyćmiewa narracje rodzinne.

Książka jest chwalona za wnikliwe i intymne teksty, piękne ilustracje i zdolność Knausgaarda do przekształcania zwykłych tematów w głębokie refleksje. Wielu uważa, że forma jest wciągająca, doceniając połączenie esejów i wpisów do pamiętnika. Książka wyróżnia się unikalnym stylem i kontemplacyjnym charakterem, co sprawia, że czyta się ją z przyjemnością.

Niektórzy czytelnicy są rozczarowani brakiem skupienia się na rodzinie, zwłaszcza na zmaganiach jego żony, które były bardziej widoczne w poprzednich tomach. Krytykowana jest również długość książki i okazjonalna nuda w omawianiu przyziemnych tematów. Ponadto niektórzy uważają, że narracja jest zawiła i życzyliby sobie dokładniejszej redakcji.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Summer

Zawartość książki:

Wielki finał mistrzowskiej i niezwykle osobistej serii Karla Ovego Knausgaarda o czterech porach roku, ilustrowany obrazami wielkiego niemieckiego artysty Anselma Kiefera. Zakończenie jednego z najbardziej niezwykłych i oryginalnych projektów literackich ostatnich lat, Lato po raz kolejny przeplata krótkie, żywo opisowe eseje z emocjonalnie surowymi wpisami do pamiętnika skierowanymi bezpośrednio do nowonarodzonej córki Knausgaarda.

Pisząc bardziej obszernie i, jeśli to możliwe, jeszcze bardziej intymnie i nieskrępowanie niż w poprzednich trzech tomach, wydobywa z nową głębią swoje trudne wspomnienia z dzieciństwa i napiętej relacji z własnym ojcem. Dokumentując życie swojej rodziny w wiejskiej Szwecji i zastanawiając się nad charakterystycznym eklektycznym wachlarzem tematów - komary, grille, cynizm i skóra, by wymienić tylko kilka - splata różne wątki poprzednich tomów w poruszającą konkluzję.

W swoim najbardziej obszernym tomie od czasu My Struggle, epickiej serii sensacyjnej, Knausgaard pisze dla swojej córki, starając się przygotować i nadać sens światu jednocześnie obojętnemu i boleśnie pięknemu. W jego rękach przytłaczające radości i nierozwiązywalne bóle rodziny i rodzicielstwa ożywają z niezwykłym uczuciem.