L'Assassinat de L'Experience Par la Peinture, Monory/Zabójstwo doświadczenia przez malarstwo, Monory

Oryginalny tytuł:

L'Assassinat de L'Experience Par la Peinture, Monory/The Assassination Of Experience By Painting, Monory

Zawartość książki:

Lyotard poznał Jacques'a Monory'ego w 1972 roku, a opublikowany wówczas tekst na jego temat był pierwszym, jaki Lyotard poświęcił sztuce współczesnej od czasu Discourse, Figure. Zainteresowanie Lyotarda sztukami plastycznymi w pełni wpisuje się zatem w kontekst jego politycznych zainteresowań.

Artysta-protagonista inscenizuje powracające motywy, które fascynują Lyotarda: miejsce zbrodni, rewolwer, kobieta, ofiara, lodowce, pustynie, gwiazdy. Atmosfera esejów o Monorym jest „kalifornijska”. Repertuar wyobraźni Monory'ego wykracza daleko poza mistrzów nowoczesności i jest raczej zgodny z „nowoczesnym współczesnym surrealizmem”.

Zarówno Lyotard, jak i Monory przeżywają „dylemat amerykanizacji”, Ameryki reprezentowanej przez kino, modę, powieści, muzykę. To właśnie w tej atmosferze Lyotard i Monory ostatecznie przywołają swoje najwyższe doświadczenie różnicy: pragnienie i strach, uniesienie i głębokie złe samopoczucie.

Plastyczny wszechświat Monory'ego i estetyczne medytacje Lyotarda są w doskonałej symbiozie. W epilogu Sarah Wilson dokładnie nakreśla zarówno historię przyjaźni, jak i intelektualny i artystyczny klimat lat siedemdziesiątych.