Krytyka nowych wspólnych miejsc

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

A Critique of the New Commonplaces

Zawartość książki:

Jacques Ellul - w znacznie mniej podniosłym nastroju niż zwykle - rozbija polityczne i socjologiczne utarte schematy, destrukcyjnie i dowcipnie pokazując, jak nasza bezrefleksyjna akceptacja ich sprzyja hipokryzji, zadowoleniu z siebie i umysłowej inercji. Wśród zdemaskowanych w ten sposób stereotypów myślenia i mówienia znajdują się takie frazy, jak Nie można działać, nie brudząc sobie rąk, Praca to wolność, Musimy podążać za nurtem historii i Kobiety odnajdują swoją wolność (godność) w pracy.

Pewna liczba tych starych frazesów przewodzi naszemu codziennemu życiu. Pozwalają nam zrozumieć siebie nawzajem i płynąć w zwykłym nurcie społeczeństwa. Są akceptowane jako tak pewne, że prawie nigdy ich nie kwestionujemy.

Służą jednocześnie jako wystarczające wyjaśnienie wszystkiego i jako argument w zbyt wielu argumentach. Ellul bada sposoby, w jakie takie klisze wprowadzają nas w błąd i uniemożliwiają nam niezależne myślenie - a w rzeczywistości powstrzymują nas przed stawieniem czoła problemom, do których teoretycznie się odnoszą.

Są one nowymi utartymi schematami. Tak jak XIX wiek przyniósł wiele takich utartych schematów (są one zapisane w Exegese Leona Bloya i Dictionnaire des idees recues Flauberta), tak nasze stulecie było zajęte tworzeniem własnych. To, co zrobił Ellul, to zatrzymanie się na tyle długo, by przyjrzeć się im uważnie, zaatakować je chłodnym rozumem i pozostawić je obnażone.

W tym niezwykłym dokumencie żrąca nieustraszoność Ellula służy prawdom, które często są okrutne, ale zawsze są jasne i beznamiętne. Reprezentuje on głos inteligencji, a przy tym jest często zabawny i zawsze terapeutyczny w sprawach najwyższej wagi.