Krytyk jako artysta

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 23 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Critic as Artist

Zawartość książki:

W "Krytyku jako artyście", prawdopodobnie najpełniejszej eksploracji jego myśli estetycznej, a na pewno najbardziej zabawnej, Oscar Wilde wykorzystuje swój słynny dowcip, aby zburzyć rzekomą granicę między sztuką a krytyką. Esej, zatytułowany "O znaczeniu nicnierobienia i dyskutowania o wszystkim", przybiera formę spokojnego dialogu między dwiema postaciami: Ernestem, który podkreśla wiarę Wilde'a w wolność sztuki od społecznych nakazów i wartości, oraz pytającym Gilbertem.

Z uchem dramaturga do dialogu, Wilde broni bezczynności i kontemplacji jako warunków wstępnych do artystycznej kultywacji. Poza dobrze znaną zasadą sztuki dla sztuki, oryginalność Wilde'a stanowi argument za równością krytyki i sztuki. Dla niego krytyka nie jest podporządkowana dziełu sztuki, ale może je poprzedzać: artysta nie może tworzyć bez uprzedniego zaangażowania swoich zdolności krytycznych.

I, jak pisze Wilde, "dla krytyka dzieło sztuki jest po prostu sugestią dla nowego własnego dzieła". Pole sztuki i krytyki powinno być otwarte na swobodną grę umysłu, ale Wilde gra poważnie, a nawet proroczo.

Pisząc w 1891 roku, przewidział, że krytyka będzie odgrywać coraz ważniejszą rolę, ponieważ potrzeba nadania sensu temu, co widzimy, rośnie wraz ze złożonością współczesnego życia. Wilde sugeruje, że tylko precyzyjne postrzeganie i objaśnianie piękna pozwoli nam stworzyć sens, radość, empatię i spokój z chaosu faktów i rzeczywistości.