Ocena:
Recenzje użytkowników „Henryka VIII” podkreślają jego wyjątkową pozycję w dziełach Szekspira, chwaląc głębię postaci i elementy poetyckie, jednocześnie uznając kontrowersje wokół jego autorstwa i mieszane reakcje na jego ogólną jakość. Niektórzy czytelnicy doceniają historyczny wgląd, podczas gdy innym brakuje jasności i spójności, które można znaleźć w innych sztukach Szekspira.
Zalety:⬤ Intrygujące spojrzenie na zamknięcie kariery Szekspira
⬤ angażujące portrety postaci
⬤ bogata poezja i obrazowanie
⬤ cenne spostrzeżenia dla czytelników zainteresowanych kontekstem historycznym
⬤ szybka wysyłka i dobry stan odnotowany przez sprzedawców.
⬤ Debata na temat wspólnego autorstwa obniża jego pozycję
⬤ niektórzy uważają, że nie rywalizuje z największymi dziełami Szekspira
⬤ rozczarowanie brakującym wstępem i przypisami w niektórych wydaniach
⬤ zbyt złożone i gęste akademickie wprowadzenia, które zmniejszają czytelność.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
King Henry VIII: Third Series
Król Henryk VIII ma jedną z najpełniejszych historii teatralnych ze wszystkich sztuk w kanonie Szekspira, a mimo to był konsekwentnie źle przedstawiany, zarówno w przedstawieniach, jak i w krytyce. Niniejsze wydanie oferuje nowe spojrzenie na tę ironiczną, wielowarstwową, opartą na współpracy sztukę, ukazując ją jako złożoną medytację nad postępem reformacji, która postrzega angielskie życie od czasów Henryka VIII jako serię oszałamiających zmian w narodowej i osobistej lojalności oraz przedstawia "historię" jako produkt różnorodnych i sprzecznych świadectw.
McMullan wysuwa potężne roszczenie do rehabilitacji Henryka VIII, dostarczając najpełniejszą historię występów ze wszystkich dotychczasowych wydań i czytając dzieło nie jako marginalną "późną" sztukę Szekspira, ale jako sztukę, która jest paradygmatem osiągnięć renesansowego dramatu jako całości. Jest to oszałamiająco błyskotliwe, wciągające wydanie, które niewątpliwie spowoduje ogromny wzrost zainteresowania krytyków tą zaniedbaną sztuką.
Dla tych, którzy nigdy nie traktowali Henryka VIII bardzo poważnie, być może odrzucając go jako późną sztukę kolaboracyjną bez konsekwencji lub jako konserwatywną propagandę, wprowadzenie McMullana jest naprawdę odkrywcze. Eric Rasmussen, University of Nevada at Reno, Shakespeare Survey.
