Kraina Małego Deszczu

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „The Land of Little Rain” to pięknie napisana eksploracja pustynnego krajobrazu i jego mieszkańców, ukazująca głęboką więź i intymną wiedzę autora o regionie. Wielu czytelników docenia liryczną prozę i żywe opisy flory i fauny, dzięki którym pustynia ożywa. Jednak niektórzy czytelnicy stwierdzili, że obszerne opisy botaniczne są przytłaczające, a rozmiar druku w niektórych wydaniach trudny do odczytania. Pomimo tych wad, książka jest uważana za klasykę i wnikliwe spojrzenie na życie i kulturę pustyni.

⬤ Pięknie napisana proza
⬤ żywe i wciągające opisy pustynnego krajobrazu
⬤ intymna wiedza o florze, faunie i lokalnej kulturze
⬤ wywołuje silne poczucie miejsca
⬤ uważana za klasyczne dzieło pisarstwa przyrodniczego
⬤ dostępna za darmo w niektórych formatach.

⬤ Obszerne opisy flory mogą być przytłaczające
⬤ niektóre wydania mają bardzo małą czcionkę
⬤ słownictwo może wydawać się przestarzałe
⬤ brakuje tradycyjnej struktury fabularnej.

(na podstawie 73 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Land of Little Rain

Zawartość książki:

Nieprzemijający urok pustyni jest uderzająco przedstawiony w tym poetyckim studium, które stało się klasykiem amerykańskiego południowego zachodu.

Po raz pierwszy opublikowane w 1903 roku, jest dziełem Mary Austin (1868-1934), płodnej powieściopisarki, poetki, krytyka i dramatopisarki, która była także zagorzałą wczesną feministką i orędowniczką Indian i Hiszpanów-Amerykanów. Dziś jest najbardziej znana z tego czarującego peanu na cześć rozległych, suchych, ale niezwykle pięknych ziem, które leżą na wschód od Sierra Nevada, rozciągając się na południe od Yosemite przez Dolinę Śmierci do pustyni Mojave.

Składająca się z czternastu szkiców książka opisuje rośliny, zwierzęta, góry, ptaki, niebo, Indian, poszukiwaczy, miasta i inne aspekty pustyni w spokojnej, pięknie modulowanej prozie, która przekazuje ponadczasowe cykle życia i śmierci w surowej krainie. Czytelnicy już nigdy nie pomyślą o pustyni jako o pozbawionym życia, jałowym środowisku, ale raczej jako o miejscu o rzadkim, surowym pięknie, bogatym w rośliny i zwierzęta, tkającym trwały czar nad jej ludzkimi mieszkańcami.