Kozioł w Pope Lick Creek

Opinie czytelników

Książka otrzymała pozytywne recenzje za wciągający scenariusz, terminową wysyłkę i dobry stan po dostarczeniu. Należy jednak zauważyć, że treść może być niepokojąca dla młodszych odbiorców, a recenzent miał mieszane uczucia co do jej atrakcyjności.

⬤ Doskonały scenariusz, który jest wciągający i łatwy do naśladowania
⬤ w dobrym stanie po dostarczeniu
⬤ terminowa wysyłka
⬤ interesujące postacie.

Niektórym nie przypadnie do gustu; zalecane dla dojrzałych odbiorców ze względu na potencjalnie niepokojące treści.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Trestle At Pope Lick Creek

Zawartość książki:

Wysoko na estakadzie kolejowej, która przecina wyschnięty potok, dwoje nastolatków planuje ścigać się przez most z nadjeżdżającą lokomotywą. Początkowo ich plan dodaje ekscytacji do życia w małym miasteczku fabrycznym podczas Wielkiego Kryzysu, a następnie zmysłowe doświadczenie budzi niebezpieczne namiętności w erze stłumionych ambicji. Z teatralnym rozmachem i liryczną finezją Naomi Wallace zagłębia się w świat, w którym ludzie walczą o zmianę życia, które na nich ciąży. "... Naomi Wallace, trzydziestoośmioletnia dramatopisarka z Kentucky, otrzymała w zeszłym tygodniu nagrodę MacArthura dla "geniusza", a TRESTLE AT POPE LICK CREEK, jej urocza, uderzająco poetycka sztuka z czasów kryzysu... z pewnością ilustruje to, na co zasługuje... sztuka czasami wydaje się mieszanką Ingmara Bergmana i Hortona Foote'a, z Thorntonem Wilderem na boku.... Akcja TRESTLE rozgrywa się w 1936 roku w mieście tak nudnym, że jedyną rzeczą, z którą młodzi ludzie mogą się zmierzyć, jedyną rzeczą większą od nich, jest pociąg 7:10 z jego 153-tonowym silnikiem i ogłuszającym rykiem. Tak więc Dalton i Pace, która zostaje jego dziewczyną pomimo jego wielokrotnych nalegań, że nie jest ładna, planują sprawdzić się, próbując prześcignąć pociąg na estakadzie sto stóp nad wyschniętym korytem potoku. Niedawno próbował tego inny chłopak z ich miasteczka i zginął...

Pod koniec sztuka, podobnie jak pociąg, nabiera rozpędu i czujemy jej moc." -Anita Gates, The New York Times "... TRESTLE to często przejmująca, nielinearna opowieść o dorastaniu, której akcja rozgrywa się w 1936 roku w "miasteczku poza miastem, gdzieś w Stanach Zjednoczonych...". TRESTLE jest jednocześnie czarujący i nawiedzający... będziesz go oglądał ze zdziwieniem przez całą drogę". -Sam Whitehead, Time Out "... Wyróżnienie za najbardziej oryginalne i zapadające w pamięć dzieło tegorocznego 22. festiwalu Humana przypada innej Kentuckian, Naomi Wallace, za jej genialną sztukę THE TRESTLE AT POPE LICK CREEK.... Po tym, jak dwuaktowa sztuka zakończyła się erotycznym, genderowym punktem kulminacyjnym, był moment w ciemności, kiedy pomyślałem: "To musi być to uczucie, kiedy ludzie po raz pierwszy zobaczyli STREETCAR NAMED DESIRE". Podobnie jak odważna sztuka Tennessee Williamsa, dzieło Wallace'a wprowadza nowy poziom seksualnej szczerości ze świeżym, dojrzałym głosem. TRESTLE owija pięć postaci w metaforyczny dramat w romantycznej i tragicznej tajemnicy. To skomplikowana, przeplatająca się sztuka, która porusza się w czasie między przeszłością a teraźniejszością, z warstwami znaczeń, które nakładają się na siebie i budują na sobie nawzajem. Pomimo głębokiej symboliki i jasnego przesłania politycznego, sztuka nie jest ani duszna, ani ostra. W sztuce Wallace'a o dwóch naładowanych seksualnie młodych ludziach, którzy rozważają grę w kurczaka z nadjeżdżającym pociągiem, pojawia się jasna fala humoru.

Wnikliwe spostrzeżenia psychologiczne Wallace wywołują współczucie dla jej bohaterów. Łzy cisną się do oczu nie tylko z powodu patosu sztuki... Aktorzy poruszają emocje czułym sposobem, w jaki ukazują kruchość i niezłomne piękno ludzkiego ducha, ujawnione w słowach Wallace... Gdyby sztuki Wallace'a były sztukami wizualnymi, ONE FLEA SPARE byłoby barokowym obrazem olejnym, podczas gdy THE TRESTLE AT POPE LICK CREEK byłoby amerykańską fotografią z lat 30. z kontrastującymi światłami i cieniami oraz bezpośrednim, pozbawionym sentymentów i nieocenzurowanym spojrzeniem na życie klasy robotniczej." -Judith Egerton, Courier-Journal, Louisville.