Koniec francuskiego intelektualisty: od Zoli do Houellebecqa

Opinie czytelników

Książka Shlomo Sandersa krytykuje wybitnych francuskich myślicieli i ich poglądy polityczne, zwłaszcza dotyczące islamu i imigracji. Podczas gdy niektórzy czytelnicy docenili jego historyczne spostrzeżenia, inni uznali argumenty za powierzchowne, politycznie stronnicze i pozbawione głębi. Krytycy twierdzili, że Sanders często przeinaczał fakty w celu obrony swojego stanowiska w sprawie islamu, co prowadziło do wrażenia, że praca ta ma bardziej na celu promowanie lewicowej ideologii niż zapewnienie solidnej analizy francuskiej myśli politycznej.

Niektórzy czytelnicy zgadzają się z krytyką Sandersa dotyczącą słynnych francuskich myślicieli i doceniają jego historyczne podejście. Wykształcenie akademickie autora nadaje mu wiarygodności, a on sam rzetelnie cytuje różnych pisarzy, zapewniając dobre wyczucie ich argumentów.

Wielu recenzentów określiło książkę jako nudną lub powierzchowną, oskarżając ją o poleganie na dobrze znanych frazach bez przedstawiania prawdziwych pomysłów. Krytycy uważali, że obrona islamu przez Sandersa była żenująca i lekceważąca ważne obawy dotyczące wpływu imigracji na kulturę, kwestionując uczciwość i głębię jego argumentów.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The End of the French Intellectual: From Zola to Houellebecq

Zawartość książki:

Upadek francuskiego intelektualisty - od afery Dreyfusa po islamofobię.

Cieszący się międzynarodowym uznaniem izraelski historyk Shlomo Sand zasłynął takimi książkami jak Wynalezienie narodu żydowskiego i Wynalezienie Ziemi Izraela. Powracając tutaj do wczesnej fascynacji, zwraca uwagę na postać francuskiego intelektualisty.

Od czasów studenckich w Paryżu Sand przez całe życie stykał się z „wielkimi francuskimi myślicielami”. Posiada intymną wiedzę o paryskim świecie intelektualnym i jego małych tajemnicach, z których czerpie, aby obalić pewne mity związane z postacią „intelektualisty”, którą Francja szczyci się wynalezieniem. Mieszając wspomnienia i analizy, powraca do historii, która od Afery Dreyfusa po Charlie Hebdo wydaje mu się długim upadkiem. Jako wieloletni wielbiciel Zoli, Sartre'a i Camusa, Sand jest zdumiony, widząc, czym stał się dziś francuski intelektualista, w takich postaciach jak Michel Houellebecq, Eric Zemmour i Alain Finkielkraut. W dziele, które nie daje żadnych szans i skupia się w szczególności na judeofobii i islamofobii „elit”, rzuca na francuską scenę intelektualną spojrzenie, które jest zarówno rozczarowane, jak i sarkastyczne.