Komunia z Bogiem

Opinie czytelników

Książka ta, będąca dziełem Johna Owena, otrzymała w przeważającej mierze pozytywne recenzje od czytelników, którzy doceniają jej głęboką eksplorację miłości Boga i Trójcy Świętej. Wielu recenzentów zwraca uwagę na jej zmieniający życie wpływ i potrzebę uważnego, powolnego czytania, aby w pełni przetrawić jej głęboką treść. Niektórzy wskazują jednak na wyzwania związane z jej językiem i niepotrzebnymi dodatkowymi materiałami w niektórych wydaniach.

⬤ Głęboko transformująca i zmieniająca życie treść, która zwiększa zrozumienie Bożej miłości.
⬤ Napisana w jasnym, przystępnym formacie, dzięki czemu nadaje się do medytacji i osobistej pobożności.
⬤ Bogata w fragmenty Pisma Świętego i głębokie przemyślenia, zachęcające do bliższej relacji z Bogiem.
⬤ Wysokie uznanie dla pasji autora i emocjonalnego wpływu jego pism.
⬤ Polecana dla tych, którzy chcą pogłębić swoje teologiczne zrozumienie.

⬤ Język może być trudny do zrozumienia, co może przeszkadzać niektórym czytelnikom.
⬤ Niektóre wydania zawierają całą Biblię Króla Jakuba, co sprawia, że książka ładuje się powoli i komplikuje korzystanie z niej.
⬤ Wersje drukowane mogą mieć mały tekst, co utrudnia niektórym czytanie.

(na podstawie 52 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Communion with God

Zawartość książki:

John Owen (ur. 1616, Stadhampton, Oxfordshire, Anglia - zm. 24 sierpnia 1683, Londyn), angielski pastor purytański, płodny pisarz i kontrowersjonista. Był zwolennikiem kongregacjonalizmu i pomocnikiem Olivera Cromwella, lorda protektora Anglii (1653-58).

Mianowany rektorem Fordham w Essex w 1642 r., Owen został wikariuszem w pobliskim Coggeshall w 1646 r. po wygłoszeniu ważnego kazania przed Parlamentem w tym samym roku. W Coggeshall opowiedział się za autonomią Kongregacji w rządzie kościelnym. Jego częste kazania przed Parlamentem doprowadziły do jego przywiązania do Cromwella, którego politykę przeciwko monarchii Owen zaczął wspierać. Po egzekucji króla Karola I przez partyzantów Cromwella w styczniu 1649 r. Owen towarzyszył Cromwellowi w jego wyprawach wojskowych do Irlandii i Szkocji (1649-50).

Jako kanclerz Oksfordu, Cromwell mianował Owena wicekanclerzem w 1652 r., które to stanowisko piastował do 1657 roku. Był także dziekanem katedry Christ Church (1651-60) i został wybrany w 1654 r. do reprezentowania Oksfordu w parlamencie, ale później został zdyskwalifikowany ze względu na swoje powołanie duchowne. Powściągliwy w swoim poparciu dla Cromwella, Owen sprzeciwił się planom zaoferowania mu angielskiej korony i uniknął udziału w instalacji Cromwella na urzędzie lorda protektora w 1653 roku. Owen porzucił politykę na rzecz przywrócenia monarchii w 1660 r., kiedy Izba Gmin usunęła go ze stanowiska dziekana Christ Church.

Wśród jego dzieł znajdują się historyczne traktaty o religii, kilka studiów nad doktryną Ducha Świętego oraz obrona poglądów nonkonformistycznych lub purytańskich. Wydanie jego dzieł, pod redakcją W. H. Goolda, składa się z 24 tomów (1850-55). (britannica.com)