Ocena:
Książka ta spotkała się z niezwykle pozytywnymi opiniami za głębokie spojrzenie na miłość Boga, Trójcę Świętą i duchowy rozwój. Czytelnicy doceniają jej bogatą treść teologiczną i praktyczne zastosowania, podkreślając jej przemieniający wpływ na ich życie. Jednakże skomplikowany język i długa struktura książki są postrzegane jako bariery dla niektórych, wraz z krytyką dotyczącą niepotrzebnego włączenia całego tekstu Biblii Króla Jakuba, co wpływa na użyteczność książki.
Zalety:⬤ głęboki wgląd w Bożą miłość i Trójcę Świętą
⬤ głęboko duchowa i praktyczna
⬤ zachęca do osobistej pobożności
⬤ dobrze skonstruowana
⬤ wysoce zalecana dla tych, którzy szukają głębszego zrozumienia chrześcijaństwa
⬤ wpływ na wspieranie komunii z Bogiem
⬤ doskonała do codziennej medytacji.
⬤ Złożony język może utrudniać czytanie
⬤ wymaga czasu i kontemplacji, aby w pełni przyswoić
⬤ włączenie całej Biblii Króla Jakuba jest niepotrzebne, wpływając na szybkość ładowania i użyteczność
⬤ niektóre wydania drukowane mogą nie być łatwe do odczytania ze względu na formatowanie.
(na podstawie 52 opinii czytelników)
Communion with God
John Owen (ur. 1616, Stadhampton, Oxfordshire, Anglia - zm. 24 sierpnia 1683, Londyn), angielski pastor purytański, płodny pisarz i kontrowersjonista. Był zwolennikiem kongregacjonalizmu i pomocnikiem Olivera Cromwella, lorda protektora Anglii (1653-58).
Mianowany rektorem Fordham w Essex w 1642 r., Owen został wikariuszem w pobliskim Coggeshall w 1646 r. po wygłoszeniu ważnego kazania przed Parlamentem w tym samym roku. W Coggeshall opowiedział się za autonomią Kongregacji w rządzie kościelnym. Jego częste kazania przed Parlamentem doprowadziły do jego przywiązania do Cromwella, którego politykę przeciwko monarchii Owen zaczął wspierać. Po egzekucji króla Karola I przez partyzantów Cromwella w styczniu 1649 r. Owen towarzyszył Cromwellowi w jego wyprawach wojskowych do Irlandii i Szkocji (1649-50).
Jako kanclerz Oksfordu, Cromwell mianował Owena wicekanclerzem w 1652 r., które to stanowisko piastował do 1657 roku. Był także dziekanem katedry Christ Church (1651-60) i został wybrany w 1654 r. do reprezentowania Oksfordu w parlamencie, ale później został zdyskwalifikowany ze względu na swoje powołanie duchowne. Powściągliwy w swoim poparciu dla Cromwella, Owen sprzeciwił się planom zaoferowania mu angielskiej korony i uniknął udziału w instalacji Cromwella na urzędzie lorda protektora w 1653 roku. Owen porzucił politykę na rzecz przywrócenia monarchii w 1660 r., kiedy Izba Gmin usunęła go ze stanowiska dziekana Christ Church.
Wśród jego dzieł znajdują się historyczne traktaty o religii, kilka studiów nad doktryną Ducha Świętego oraz obrona poglądów nonkonformistycznych lub purytańskich. Wydanie jego dzieł, pod redakcją W. H. Goolda, składa się z 24 tomów (1850-55). (britannica.com)
