Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka otrzymała w przeważającej mierze pozytywne recenzje, opisywane jako otwierająca oczy i niezbędna lektura do zrozumienia historycznej i bieżącej dynamiki stosunków rasowych w Ameryce, szczególnie w odniesieniu do programów politycznych. Recenzenci doceniają spojrzenie autora na komunizm i jego powiązania z kwestiami rasowymi. Odnotowano jednak obawy dotyczące jakości drukowanego wydania, a także krytykę, że książka może wzmacniać negatywne odczucia dotyczące bieżących wydarzeń w Ameryce.
Zalety:Pouczające spostrzeżenia na temat czarnoskórych Amerykanów i historycznych kwestii rasowych, dobrze napisana i pouczająca, służy jako przewodnik do zrozumienia dzisiejszych problemów społecznych, wysoce zalecana dla szkół, przez wielu uważana za lekturę obowiązkową.
Wady:Słaba jakość druku, niektórzy czytelnicy mogą uznać treść za niepokojącą lub przygnębiającą w świetle bieżących wydarzeń.
(na podstawie 126 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Color, Communism and Common Sense
Zawartość książki:
Oto historia pewnego czarnoskórego amerykańskiego komunisty, który rozczarował się komunizmem i napisał tę ostrzegawczą opowieść o niebezpieczeństwach swojego doświadczenia. Według autora: „Dziesięć lat pracowałem na rzecz komunizmu.
Byłem oddanym „towarzyszem”. Wszystkie moje talenty i wysiłki były gorliwie wykorzystywane, aby doprowadzić do triumfu komunizmu w Ameryce i na całym świecie. Dla mnie koniec kapitalizmu oznaczał początek niekończącego się okresu obfitości, pokoju, dobrobytu i powszechnego braterstwa.
Wszystkie różnice i konflikty rasowe i klasowe skończyłyby się na zawsze po likwidacji kapitalistów, ich rządu i ich zwolenników... Niewiele zdawałem sobie sprawę, dopóki nie zostałem głęboko wplątany w czerwoną konspirację, że słuszne i pozorne żale są wykorzystywane do przekształcenia idealizmu w zimną i bezwzględną broń przeciwko systemowi kapitalistycznemu - że jest to cel, do którego zmierzają wszystkie komunistyczne wysiłki wśród Murzynów.
Rzeczywiście, wstąpiłem do czerwonej konspiracji w próżnym przekonaniu, że jest to droga do „nowego, lepszego i lepszego” światowego systemu społecznego. Dziesięć lat później, całkowicie rozczarowany, porzuciłem komunizm”.
Z przedmowy.
