Kolonializm pod znakiem zapytania: Teoria, wiedza, historia

Opinie czytelników

Książka stanowi dogłębną krytykę studiów kolonialnych i samej koncepcji kolonializmu, zachęcając czytelników do ponownego rozważenia otaczającej ją narracji. Podczas gdy niektórzy recenzenci chwalą jej dogłębną analizę i krytyczne zaangażowanie w temat, inni krytykują ją za to, że nie w pełni odnosi się do złożoności kolonializmu poza zachodnimi ramami.

Książka jest dobrze udokumentowana, przemyślana i wnikliwa w swojej krytyce studiów kolonialnych. Przedstawia wciągającą analizę historycznych spotkań i promuje bardziej zniuansowane rozumienie kolonializmu, wykraczając poza teorię postkolonialną. Recenzenci podkreślają jej wkład w edukację w zakresie nauk społecznych i humanistycznych oraz wszechstronną eksplorację tożsamości, nowoczesności i globalizacji.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka ma tendencyjny pogląd, który upraszcza kolonializm jako zjawisko wyłącznie zachodnie, zaniedbując inne historyczne przypadki kolonializmu z perspektywy niezachodniej. Krytykuje się ją za brak zaangażowania w kluczowe debaty na temat szerszych implikacji kolonializmu i historycznej złożoności społeczeństw kolonialnych poza Zachodem.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Colonialism in Question: Theory, Knowledge, History

Zawartość książki:

W tym ściśle zintegrowanym zbiorze esejów na temat kolonializmu w historii świata Frederick Cooper stawia kluczowe pytania dotyczące pojęć istotnych dla szerokiego zakresu zagadnień w naukach społecznych i humanistycznych, w tym tożsamości, globalizacji i nowoczesności.

Zamiast przedstawiać ostatnie dwa stulecia jako nieunikniony ruch od imperium do państwa narodowego, Cooper umieszcza nacjonalizm w znacznie szerszym zakresie wyobrażeń imperialnych i diasporycznych, zarówno władców, jak i rządzonych, aż do XX wieku. Zajmuje się zarówno spostrzeżeniami, jak i martwymi punktami studiów kolonialnych, starając się wyjść poza tendencję w tej dziedzinie do skupiania się na ogólnym kolonializmie zlokalizowanym gdzieś między 1492 a 1960 rokiem i gdzieś na "Zachodzie".

Szeroko zakrojone, przekonująco uargumentowane i skupiające się na historii, która przenosi się z Afryki do Azji Południowej do Europy, eseje te, w większości opublikowane tutaj po raz pierwszy, proponują pełniejsze zaangażowanie w dawanie i branie historii, zwłaszcza w sposoby, w jakie koncepcje zwykle przypisywane zachodniemu uniwersalizmowi - w tym obywatelstwo i równość - były definiowane i rekonfigurowane przez mobilizacje polityczne w kontekstach kolonialnych.