Ocena:

Recenzje „Wittgenstein's Mistress” przedstawiają ją jako wyjątkową i eksperymentalną powieść, która łączy strumień świadomości z głębokimi filozoficznymi poszukiwaniami samotności i ludzkiego doświadczenia. Jej bohaterką jest kobieta, która wierzy, że jest ostatnią osobą na Ziemi, a poprzez jej myśli narracja wplata odniesienia do sztuki, filozofii i historii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za emocjonalnie silną i intelektualnie wymagającą, inni zmagali się z jej niekonwencjonalnym stylem i abstrakcyjnymi tematami.
Zalety:⬤ Unikalny i eksperymentalny styl pisania
⬤ emocjonalnie silny i intelektualnie angażujący
⬤ bogaty w filozoficzne i artystyczne odniesienia
⬤ głęboko rezonuje z tematami samotności i ludzkiego doświadczenia
⬤ oferuje wyraźne doświadczenie czytelnicze
⬤ niektórzy uważają go za hipnotyzujący i hipnotyzujący.
⬤ Trudna do śledzenia ze względu na swoją chaotyczną strukturę
⬤ może być postrzegana jako pretensjonalna lub zbyt złożona
⬤ podzielone opinie wśród czytelników, z których niektórzy nie są w stanie połączyć się z narracją
⬤ może wywoływać uczucie dyskomfortu lub uszkodzenia psychicznego ze względu na tematy szaleństwa i izolacji.
(na podstawie 68 opinii czytelników)
Wittgenstein's Mistress
Kochanka Wittgensteina to powieść niepodobna do niczego, co David Markson lub ktokolwiek inny kiedykolwiek napisał. Jest to historia kobiety, która jest przekonana i, co zaskakujące, ostatecznie przekona również czytelnika, że jest jedyną osobą pozostałą na ziemi.
Przypuszczalnie jest szalona. A jednak jej postać jest tak pociągająca, a jej głos tak dowcipny i uwodzicielski, że będziemy podążać za nią hipnotycznie, gdy wyładuje intelektualny bagaż całego życia w serii lekceważących medytacji na temat wszystkiego i wszystkich, od Brahmsa po seks, Heideggera i Helenę Trojańską. A gdy kontempluje aspekty niespokojnej przeszłości, które doprowadziły ją do obecnego stanu - co jest oczywistą metaforą ostatecznej samotności - również jej dramat stanie się jedną z niewielu niewątpliwie oryginalnych fikcji naszych czasów.
"Powieść, która podobała mi się najbardziej w tym roku", powiedział Washington Times po publikacji książki; "jeden oszałamiający, zachwycający, zabawny fragment po drugim...". Kochanka Wittgensteina daje pozytywny dowód na to, że powieść eksperymentalna może tworzyć wysokie, czyste dzieła wyobraźni".