Kobieta, która urodziła króliki

Opinie czytelników

Zbiór opowiadań autorstwa Emmy Donoghue oferuje intrygujące narracje inspirowane wydarzeniami historycznymi, skupiając się przede wszystkim na życiu kobiet często pomijanych w historii. Podczas gdy wielu czytelników uznało, że tekst jest wciągający, a przesłanki fascynujące, niektórzy byli rozczarowani zwięzłością opowiadań i brakiem głębi w rozwoju postaci.

⬤ Dobrze napisane i wciągające historie.
⬤ Interesujące wydarzenia historyczne i unikalne przesłanki.
⬤ Każda historia zawiera podstawowe informacje o postaciach historycznych, zwiększając zrozumienie czytelnika.
⬤ Wielu czytelników doceniło skupienie się na historiach kobiet.
⬤ Dobra inspiracja do dalszych badań nad wspomnianymi postaciami historycznymi.

⬤ Wiele historii jest zbyt krótkich, co prowadzi do niesatysfakcjonujących wniosków.
⬤ Niektóre historie są płaskie lub niedopracowane.
⬤ Błędy edycyjne w wydaniu Kindle.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy uznali opowiadania za równie interesujące, co doprowadziło do mieszanych opinii na temat całego zbioru.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Woman Who Gave Birth To Rabbits

Zawartość książki:

Opis produktu Kobieta, która urodziła króliki to książka fikcyjna, ale także prawdziwa. W ciągu ostatnich dziesięciu lat często natknąłem się na skrawek historii tak fascynujący, że musiałem przerwać to, co robiłem i napisać o tym historię. Moje źródła to flotsam i jetsam z ostatnich siedmiuset lat brytyjskiego i irlandzkiego życia: notatki z przypadków chirurgicznych; zapisy procesów; ballada o dżumie; broszury teologiczne; obraz dwóch dziewcząt w ogrodzie; przegubowy szkielet. Niektóre z duchów w tej kolekcji mają sławne imiona; inne zostały spisane jako kaleki, dzieci, półkrwi, dziwacy i nijacy. Kobieta, która urodziła króliki nosi imię Mary Toft, która w 1726 roku zdołała przekonać pół Anglii, że właśnie to zrobiła. Tak więc ta książka jest tym, co mam do pokazania przez dziesięć lat sporadycznego przeszukiwania grobów, odkrywania zapomnianych zagadek i osobliwych incydentów, pytając: „Co się naprawdę wydarzyło?”. ', ale także: „Co by było, gdyby?”. Od Publishers Weekly W duchu swojej chwalonej powieści Slammerkin, Donoghue stworzyła serię opowiadań nasyconych żywą wyobraźnią. Osadzone w Anglii i Irlandii, te 15 opowieści ma swoją genezę w niejasnych fragmentach historii i folkloru, z których Donoghue ekstrapoluje możliwe zakończenia.

Większość z nich rozgrywa się w XVII i XVIII wieku, kiedy kobiety miały niewiele praw i wolności; choć bohaterki są często niezwykłe, ich okoliczności sprawiają, że są bezsilne. „Words for Things” to powściągliwa, ale poruszająca opowieść o niejednoznacznej relacji między Margaret Kingsborough, bystrą irlandzką nastolatką zdominowaną przez złośliwą matkę, a jej guwernantką, »Mistress Mary«, którą uważni czytelnicy odgadną jako Mary Wollstonecraft. Chwiejne i niejasne zakończenie tej uroczej historii wyjaśnia notka autora ujawniająca, że wiele lat później Margaret Kingsborough została przyjaciółką córki Wollstonecraft, Mary Shelley. Donoghue, pisarka z doskonale wyczulonym słuchem, zmienia rytm swojej prozy, aby odzwierciedlić zakres języka odpowiedni do pozycji społecznej jej bohaterów. Rozczarowanie zabarwia głos wieśniaczki Mary Toft, która w latach dwudziestych XVII wieku spiskowała ze swoim lekarzem, aby przekonać opinię publiczną, że rodzi króliki.

Przeżyła, by żałować swojej sztuczki i zdać sobie sprawę, że „to sposób świata, aby kobiece nogi były otwarte”. W „Cured” pracująca kobieta cierpiąca na chroniczny ból zostaje okaleczona przez znachora. „Figures of Speech” przedstawia szlachciankę w agonii porodu, niedowierzającą, że może umrzeć »jak każda normalna kobieta, w łóżku potu, krwi i gówna«. Dla postaci Donoghue, podobnie jak dla ich prawdziwych historycznych odpowiedników, nie ma ucieczki od „losu kobiecości”. Jeśli czasami wydaje się, że jej punkt widzenia jest nie do złagodzenia, jej wymowne historie wywołują oburzenie i smutek. Copyright 2002 Cahners Business Information, Inc. From Book News Z ballad, epitafiów, obrazów, nagrobków i fragmentów pamiętników, Donoghue (Slammerkin) stworzyła zbiór historycznych opowieści o tym, co mogło przydarzyć się kobietom, które wzbudziły jej ciekawość i rozpaliły wyobraźnię.

W tytułowym opowiadaniu, po tym jak ciężarna kobieta oszałamia swojego męża udając, że rodzi królika, którego przygotowywała na obiad, zostaje przekonana do dalszej szarady, wyruszenia w trasę i sprawdzenia, czy może oszukać publiczność, by przyszła zobaczyć jej „potomstwo”. Niektóre z tych opowieści zawierają akty zapierającego dech w piersiach okrucieństwa: w „Objawieniach” przywódczyni kultu religijnego przekonuje swoich wyznawców do poszczenia przez 40 dni, aby właściwie powitać swojego nowego mesjasza; a w „Wyleczonych” wiktoriański ginekolog z perwersyjnym poczuciem moralności przeprowadza operacje korekcyjne na swoich niczego niepodejrzewających pacjentkach. Wiele z tych historii dotyczy kobiet, które pielęgnują głęboką (a czasem niewypowiedzianą) pasję do innych kobiet, jak w „How a Lady Dies”, w którym bliska przyjaciółka Frances Sheridan, żony znanego dramaturga, pozwala sobie raczej na chorobę i śmierć niż na życie bez swojej prawdziwej miłości