Klaun

Opinie czytelników

The Clown autorstwa Heinricha Bölla to prowokująca do myślenia eksploracja powojennego niemieckiego społeczeństwa oczami Hansa Schniera, klauna, którego refleksje na temat nieudanego romansu, dynamiki rodziny i społecznej hipokryzji oddają istotę indywidualnej i zbiorowej rozpaczy. Książka łączy w sobie humor z głębokim wglądem emocjonalnym, co czyni ją przejmującym studium postaci, mimo że niektórzy czytelnicy uważają głównego bohatera za niemożliwego do powiązania lub styl narracji za przestarzały.

Książka jest chwalona za elokwentne pisanie, głębokie tematy i humor. Czytelnicy doceniają jej prostotę i przejmującą krytykę społecznej hipokryzji, szczególnie w powojennych Niemczech. Postać Hansa Schniera jest postrzegana jako dobrze rozwinięty antybohater, który uosabia poczucie straty, wyobcowania oraz walkę z wiarą i tożsamością. Wielu uważa, że książka ta wywiera wpływ, a niektórzy nazywają ją arcydziełem literatury XX wieku.

Niektórzy czytelnicy uważają, że bohatera nie da się polubić i jest zaabsorbowany sobą, co utrudnia połączenie się z jego podróżą. Styl narracji jest postrzegany jako powolny i oparty na postaciach, co może nie spodobać się każdemu, prowadząc do poczucia, że jest przestarzały. Krytykuje się książkę za brak mocnej fabuły i zbyt dydaktyczną krytykę społeczną.

(na podstawie 40 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Clown

Zawartość książki:

Twarz klauna jest twarzą niewinności, a niewinność trafia na ścianę w niemieckim społeczeństwie po II wojnie światowej, kiedy podwójne oszustwa i podwójne standardy stały się sposobem na życie.

Klaun w powieści jest zawodowym artystą rozrywkowym po dwudziestce, który dotarł do kresu swoich możliwości: nieszczęśliwy pijak porzucony przez kobietę, którą kocha, zbyt uczciwy i rozczarowany, by pójść na kompromis, siedzi w swoim samotnym, umeblowanym mieszkaniu i wzywa pomocy lub pocieszenia w jakiejkolwiek formie. Jest to bowiem studium hipokryzji - emocjonalnej, seksualnej, religijnej i politycznej - gdzie większość jest zadowolona z siebie, a reszta jest złapana w pułapkę, której nie rozumieją, nie mówiąc już o ucieczce.