Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „When Spiritual But Not Religious is Not Enough” autorstwa Lillian Daniel wywołała zróżnicowane recenzje. Wielu czytelników docenia jej humor i prowokujące do myślenia historie, podczas gdy inni krytykują jej nierówną jakość i brak miłosierdzia wobec osób identyfikujących się jako „duchowe, ale nie religijne”. Powszechnym odczuciem jest to, że książka zawiera wciągające narracje, które badają złożoność wiary i społeczności, ale często nie oferuje spójnych argumentów lub dogłębnej analizy dzisiejszego krajobrazu duchowego.
Zalety:Czytelnicy chwalili książkę za humor, przystępność i wciągające narracje. Opowiadanie Daniela rezonuje z wieloma osobami, sprawiając, że złożone tematy dotyczące duchowości i religii stają się zrozumiałe. W szczególności pierwszy rozdział jest podkreślany jako silna i zabawna krytyka duchowego, ale nie religijnego sposobu myślenia. Wielu uważa, że styl pisania jest konwersacyjny i przyjemny, dzięki czemu nadaje się do klubów książki i dyskusji.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka cierpi na brak spójności i nierówną jakość esejów. Niektórzy uważali, że przedstawiony przez Daniela obraz „duchowej, ale nie religijnej” grupy demograficznej jest zbyt surowy i pozbawiony empatii, potencjalnie zrażając czytelników, którzy identyfikują się z tą perspektywą. Inni zauważyli, że książka nie bada odpowiednio różnic między religijnością a duchowością, pozostawiając niektóre ważne pytania bez odpowiedzi.
(na podstawie 91 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
When Spiritual But Not Religious Is Not Enough: Seeing God in Surprising Places, Even the Church
Zawartość książki:
Wyrażenie „jestem uduchowiony, ale nie religijny” stało się banałem. Łatwo jest znaleźć Boga pośród wygody samozwańczej duchowości - ale czy jest możliwe (i bardziej opłacalne) poszukiwanie Boga poprzez religię?
Minister i sławna autorka Lillian Daniel przedstawia nowe spojrzenie na kościół, opowiadając historie o tym, czym naprawdę może być życie w wierze: dziwne, cudowne i warte spróbowania. Od rockandrollowego pastora po babcię z pistoletem BB, od nabożeństwa z udziałem zwierząt po grupę nieprawdopodobnych teologów w Sing Sing, Daniel pokazuje nam portret kościoła, który jest wadliwy, omylny - i głęboko wierny. Dzięki przejmującym refleksjom i przebiegłemu dowcipowi Daniel zaprasza nas wszystkich do wyjścia z siebie, odważenia się stać się wspólnotą i spotkania Boga większego, niż moglibyśmy kiedykolwiek wymyślić.
To pełna humoru i szczera książka o ludziach odnajdujących Boga w najbardziej nieoczekiwanych miejscach: w więzieniach, na lotniskach, na zajęciach jogi, na spotkaniach komitetów i, co najdziwniejsze, właśnie w kościele.
