Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Directory of World Honey Sources
Przegląd
Światowy katalog źródeł miodu
Ta książka zawiera ogromną ilość cennych danych na temat roślin i pszczół i wspaniale jest zobaczyć ją ponownie w druku i dostępną dla nowych pokoleń. Najlepiej byłoby, gdyby osoby wybierające drzewa zapoznały się z tymi przydatnymi informacjami i skonsultowały się z nimi w celu dokonania wyboru: w dzisiejszych czasach musimy zawsze wybierać gatunki i odmiany cenne dla pszczół i innych owadów zapylających.
Skrupulatna praca polegająca na gromadzeniu danych i kompilowaniu ich w tej użytecznej książce była dziełem miłości Evy Crane i jej zespołu. Był to wynik wieloletniej analizy światowej literatury badawczej - w wielu językach i starannego rejestrowania wszelkich danych dotyczących roślin odwiedzanych przez pszczoły miodne. W latach 80-tych Eva Crane i jej zespół dysponowali już znacznymi danymi na temat tysięcy gatunków roślin, z których każdy był uznawany gdzieś na świecie za główne źródło miodu. Następnie rozpoczęli zadanie wybrania z tej długiej listy tych 467 gatunków roślin, które mogłyby znaleźć się na krótkiej liście i być słusznie opisane jako „ważne światowe źródła miodu” w tytule książki. Dla każdego gatunku rośliny podano dane dotyczące jego zastosowań gospodarczych i innych, ilości nektaru / pyłku i / lub spadzi, dane dotyczące przepływu miodu (jeśli takie istnieją) oraz dotyczące właściwości chemicznych i fizycznych miodu.
Byłem najmłodszym pracownikiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Badań nad Pszczołami, kiedy Eva Crane opracowywała dane do tej fantastycznej książki, i dobrze pamiętam ogromny entuzjazm zespołu oraz niekończące się dyskusje na temat tego, które rośliny powinny znaleźć się na krótkiej liście. IBRA niedawno nabyła swój pierwszy edytor tekstu „WordStar”, który był idealny do organizowania ogromnych ilości zebranych danych i pozwalał na ich łatwe przeszukiwanie, np. w celu sporządzenia list roślin odpornych na sól lub miodu, który szybko granuluje. Wiele z cytowanych tu badań pochodzi ze skrupulatnej pracy terenowej z XX wieku, obserwowania pszczół i rejestrowania ich zachowań - na długo przed erą cyfrową - i oczywiście obserwacje pozostają aktualne. Wpisy mogą początkowo wydawać się nieprzeniknione - ale wytrwaj, aby nauczyć się kodów, a gdy zaczniesz korzystać z tej książki, uzależnisz się od konsultowania jej i interesującej pracy, na której jest zbudowana.
Dr Nicola Bradbear
Dyrektor Bees for Development
Przewodnicząca Komisji Naukowej Apimondia Pszczelarstwo dla Rozwoju Obszarów Wiejskich
