Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzent uważa, że zmieniona teza Barretta na temat Kaliguli, która argumentuje, że nadużywał on władzy, a nie był szalony, jest interesującą i cenną perspektywą. Jednak książka ostatecznie nie dostarcza wystarczających dowodów na poparcie tej tezy, co prowadzi do braku spójności i podważa jej własne argumenty. Styl pisania jest suchy i akademicki, co czyni go mniej przyjemnym dla szerszej publiczności w porównaniu z innymi najnowszymi pracami.
Zalety:⬤ Przedstawia interesującą tezę, że Kaligula nadużywał władzy, a nie był szalony.
⬤ Próby obalenia mitu o szaleństwie Kaliguli.
⬤ Zawiera nowe badania krytyczne i dowody pierwotne.
⬤ Dobrze zbadana i beznamiętna.
Wady:⬤ Nie dostarcza mocnych dowodów na poparcie tezy, co prowadzi do braku spójności.
⬤ Styl pisania jest suchy i zbyt akademicki, co sprawia, że czyta się go mozolnie.
⬤ Nie oferuje wystarczającej liczby przykładów prawdziwego nadużycia władzy.
⬤ Nierówne porównanie z bardziej przystępną i dobrze popartą biografią Aloysa Winterlinga.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Caligula: The Abuse of Power
Zawartość książki:
Imperium Rzymskie zawsze budziło sporą fascynację. Spośród wielu barwnych osobowości, żaden cesarz, z wyjątkiem Nerona, nie przyciągnął większej uwagi niż Kaligula, który ma reputację, zasłużoną lub nie, jako kwintesencja szalonego i niebezpiecznego władcy.
Pierwsze wydanie tej książki stało się standardowym studium Kaliguli. Pozostaje ono jedyną pełną i szczegółową analizą naukową rządów tego cesarza w języku angielskim i zostało przetłumaczone na wiele języków. Jednak badanie starożytności klasycznej nie jest zjawiskiem statycznym, a naukowcy są zaangażowani w ciągłe dążenie do uaktualnienia naszej wiedzy i myślenia o starożytnej przeszłości.
W ciągu trzydziestu lat od publikacji oryginalnego Kaliguli nastąpił znaczny postęp naukowy w tym, co wiemy o tym cesarzu, a także o ogólnym okresie, w którym funkcjonował, podczas gdy nowo odkryte inskrypcje i duże projekty archeologiczne wymagały ponownego przemyślenia wielu naszych wcześniejszych wniosków na temat wczesnej historii imperialnej. To nowe wydanie stanowi gruntowną rewizję, a miejscami przepisanie oryginalnego tekstu.
Zachowując przyjazną dla czytelnika strukturę i organizację swojego poprzednika, zawiera najnowsze odkrycia i najnowsze przemyślenia, starając się uczynić bardziej przejrzystymi i zrozumiałymi te aspekty panowania, które są szczególnie zniechęcające dla niespecjalistów. Podobnie jak oryginał, ten poprawiony Kaligula ma na celu spełnienie wymagań społeczności naukowej, jednocześnie przemawiając do szerokiego i ogólnego grona czytelników.
