Kalendarz 1912-1913

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Calendar 1912-1913

Zawartość książki:

"Znajdziesz tu wersety medytacyjne na poszczególne tygodnie roku. Powinieneś wziąć te medytacje szczególnie do swoich serc, ponieważ zawierają one to, co może ożywić duszę i co naprawdę odpowiada żywemu związkowi sił duszy z siłami makrokosmosu". --Rudolf Steiner

Wielu zna dzieło Rudolfa Steinera Kalendarz duszy, książkę z pięćdziesięcioma dwoma cotygodniowymi wersetami medytacyjnymi, które trwają od Wielkanocy do Wielkanocy. Niewielu jednak wie cokolwiek o jego historii. Forma, w jakiej pojawia się dzisiaj, wywodzi się z wydania z 1925 roku, które ukazało się zaledwie kilka dni po śmierci Steinera. Był to pierwszy druk wersetów w ich obecnej formie jako komercyjnie dostępne wydanie. Siedem lat wcześniej, w 1918 roku, wydanie z krótkim wstępem Steinera ukazało się jako trzynasta z "Kolorowych książeczek Waldorf Astoria", małych książeczek zapakowanych w papierosy Waldorf Astoria i przeznaczonych dla żołnierzy w okopach. Projekt powstał z inicjatywy Emila Molta, właściciela firmy produkującej papierosy, antropozofa i bliskiego przyjaciela Rudolfa Steinera. Pojawił się on również w serii książek pod redakcją przyjaciela Molta, Hermanna Hessego, przeznaczonych dla niemieckich jeńców wojennych. Żadne z tych wydań nie było dostępne publicznie w księgarniach.

Sam kalendarz powstał siedem lat wcześniej. Imma von Eckhardstein, która była członkiem wewnętrznego kręgu współpracowników Steinera od 1904 roku, po raz pierwszy wpadła na ten pomysł wiosną 1911 roku. Wkrótce potem - z powodów zdrowotnych - Marie von Sivers postanowiła spędzić trzy miesiące w Portorose, niedaleko Triestu, nad Adriatykiem. Towarzyszyła jej Imma von Eckhardstein. Rudolf Steiner również spędzał tam dużo czasu, gdy nie prowadził wykładów. Von Eckhardstein otrzymała zadanie zilustrowania kalendarza, zgodnie ze wskazówkami Steinera dotyczącymi nowych miesięcznych obrazów zodiakalnych, a także innych obrazów.

Publikacja została zaplanowana na koniec 1911 roku, z pomocą dotacji z Fundacji Sztuki Teozoficznej. Właściwy druk miał miejsce w Monachium w marcu 1912 roku, pod czujnym okiem Immy von Eckhardstein. Książki były dostępne w kwietniu. Opublikowano tylko limitowaną edycję, która nigdy nie została wznowiona.

11 kwietnia w Helsinkach, po specjalnym wykładzie dla rosyjskich członków, którzy przyjechali z Moskwy, by go wysłuchać, Steiner pokazał słuchaczom nowy Kalendarz 1912/13, mówiąc: "Ktokolwiek medytuje nad tymi wersetami, osiągnie bardzo wiele".

Kalendarz rozpoczyna się wprowadzeniem Steinera na temat natury kalendarza jako sposobu na połączenie przeszłości i przyszłości, a także ziemi i kosmosu. Ważne jest, aby zrozumieć ruchy Słońca i Księżyca w odniesieniu do planet i gwiazd stałych. Ważne jest również, aby przenieść przeszłość do teraźniejszości, przywołując wielkie istoty w ewolucji świadomości w ich odpowiednie dni narodzin lub śmierci, a także obchodzić Święte Dni. Steiner zaprojektował nowe obrazy zodiakalne na każdy miesiąc, prześledził fazy księżyca i określił znaczące osoby, wydarzenia i/lub święta na każdy dzień. Przeżywając rok w ten sposób, jest się gotowym na rok medytacyjny wyrażony przez cotygodniowe wersety kalendarza duszy.