
Oba zredagowane tu źródła są osobistymi tekstami wysokiej rangi pruskich oficerów wojskowych z najbliższego kręgu cesarza Wilhelma II. Hans Georg v.
Plessen (1841-1929) był cesarskim adiutantem generalnym, Moriz Freiherr v. Lyncker (1853-1932) szefem cesarskiego gabinetu wojskowego.
Wydanie to podnosi zatem rangę zarówno cesarza jako Najwyższego Wodza Wojennego 1914-1918, jak i jego najbliższych doradców. Ponadto naświetla ważne i nowe aspekty mentalnej historii Generalitetu jako całości.