Judith Letting Go: Sześć miesięcy w najmniejszej na świecie kawiarni śmierci

Opinie czytelników

„Judith, Letting Go” Marka Dowie'ego to głęboka eksploracja życia i śmierci poprzez relację autora z jego śmiertelnie chorą przyjaciółką, Judith. Narracja przeplata osobiste refleksje z tematami miłości, straty i akceptacji, zapewniając czytelnikom głęboki emocjonalny wgląd w ludzkie doświadczenia. Mieszanka dziennikarskiej prozy i poetyckiej ekspresji Dowiego skutkuje poruszającą relacją, która rezonuje z tymi, którzy stoją przed podobnymi wyzwaniami.

⬤ Emocjonalnie rezonująca i pięknie napisana, uchwycająca złożone tematy życia i śmierci.
⬤ Zapewnia komfort i wgląd dla osób zmagających się ze stratą lub śmiertelną chorobą.
⬤ Dynamika między Dowie i Judith dodaje autentyczności i głębi narracji.
⬤ Oferuje prowokujące do myślenia refleksje na temat śmiertelności i miłości.
⬤ Końcowe rozdziały prezentują głębokie spostrzeżenia i porywającą emocjonalną podróż.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka meandruje i brakuje jej skupienia.
⬤ Intensywna tematyka może być zniechęcająca dla tych, którzy nie czują się komfortowo z dyskusjami o umieraniu.
⬤ Kilka recenzji sugeruje, że książka jest bardziej o autorze niż o temacie, co może zniechęcić niektórych czytelników.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Judith Letting Go: Six Months in the World's Smallest Death Cafe

Zawartość książki:

Starszy mężczyzna uczy się umierać od młodszej kobiety stojącej w obliczu śmierci.

Przez całe sześć miesięcy, kiedy Mark Dowie przyjaźnił się z Judith Tannenbaum, oboje wiedzieli, że ona umrze. W rzeczywistości przez większość tego czasu znali dokładną godzinę jej odejścia... gdzieś między 11:00 a południem, 5 grudnia 2019 r., co też uczyniła.

W ciągu tych miesięcy rozmawiali o wielu rzeczach, ale szybko zbliżający się moment śmierci Judith informował i kształtował całą ich rozmowę. Śmierć była, jak powiedziała, „podrzędną i nadrzędną historią naszego związku”... jedną z najgłębszych, najgłębszych i najbardziej satysfakcjonujących w życiu Marka.

Ta książka jest ostatecznie o utraconej ludzkiej sztuce uwalniania wszystkiego, co ma znaczenie dla żyjących w przygotowaniu na nieuniknione. To rzadka lekcja oferowana przez poetkę, która w jakiś sposób nauczyła siebie, a następnie autora, jak odpuścić.