Joseph Anton - Pamiętnik

Opinie czytelników

Wspomnienia Salmana Rushdiego, „Joseph Anton”, opisują jego życie w ukryciu pod fatwą wydaną przez ajatollaha Chomeiniego za jego powieść „Szatańskie wersety”. Książka jest znana z fascynującej narracji o wolności słowa, osobistych poświęceniach i wpływie radykalizmu. Podczas gdy pisarstwo Rushdiego jest znane ze swojego dowcipu i stylu, opinie na temat jego portretu samego siebie i stopnia samozadowolenia w jego refleksjach są podzielone.

Styl pisania Rushdiego jest podziwiany za błyskotliwość, dowcip i użycie ironii. Pamiętnik jest znany ze swojego wglądu w życie pisarza stojącego w obliczu ekstremalnych okoliczności, zastanawiającego się nad tematami wolności słowa, osobistego poświęcenia i złożonych relacji międzyludzkich. Wielu czytelników uznało książkę za bardzo wciągającą i uważało, że stanowi ona ważny historyczny opis fatwy i jej reperkusji w życiu Rushdiego.

Niektórzy krytycy podkreślają postrzeganą arogancję i zaabsorbowanie sobą Rushdiego, sugerując, że wydaje się on arogancki i pozbawiony kontaktu z rzeczywistością, z którą borykają się inni. Trzecioosobowa narracja pamiętnika jest postrzegana jako dystansująca i może umniejszać osobiste zaangażowanie. Dodatkowo krytykowano go za nadmierne wymienianie nazwisk i brak spójności narracyjnej, co niektórzy czytelnicy uznali za nużące.

(na podstawie 369 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Joseph Anton - A Memoir

Zawartość książki:

W Walentynki 1989 roku Salman Rushdie odebrał telefon od dziennikarza BBC, który na zawsze zmienił jego życie: Ajatollah Chomeini, czołowy muzułmański uczony, wydał na niego wyrok śmierci.

Ta książka opowiada o tym, jak został zmuszony do życia w ukryciu przez ponad dekadę.