John Galsworthy - Maid In Waiting: Pierwsza księga trzeciej trylogii (Koniec rozdziału)

Opinie czytelników

Książka „Maid in Waiting” jest znana ze swojego studium postaci młodej Angielki z podupadającej klasy wyższej lat 30. XX wieku, badającej tematy obowiązku i tradycji rodzinnej. Jednak fizyczna jakość druku, w tym mała i słaba czcionka, doprowadziła do znacznego rozczarowania wśród czytelników.

Książka oferuje interesujące studium postaci i porusza tematy obowiązku, służby i honoru rodzinnego z perspektywy historycznej. Zapewnia fascynujące spojrzenie na kontekst kulturowy XX wieku.

Czytelnicy skrytykowali niewiarygodnie małą czcionkę, która utrudnia czytanie. Fizyczna prezentacja jest opisywana jako słaba, ze skargami na amatorski skład, brak numerów stron i ogólnie niską jakość druku. Wielu uważa, że cena jest zbyt wysoka jak na dzieło z domeny publicznej.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

John Galsworthy - Maid In Waiting: The First Book of the Third Trilogy (End of the Chapter)

Zawartość książki:

John Galsworthy urodził się 14 sierpnia 1867 roku w Kingston Upon Thames w Surrey w Anglii, w zamożnej rodzinie o ugruntowanej pozycji. Uczył się w Harrow i New College w Oksfordzie, a następnie szkolił się na adwokata i został powołany do palestry w 1890 roku.

Jednak prawo nie było dla niego atrakcyjne i podróżował za granicę, zaprzyjaźniając się z powieściopisarzem Josephem Conradem, wówczas pierwszym oficerem na żaglowcu. W 1895 r. Galsworthy rozpoczął romans z Adą Nemesis Pearson Cooper, żoną swojego kuzyna majora Arthura Galsworthy'ego.

Romans był utrzymywany w tajemnicy przez 10 lat, aż w końcu rozwiodła się i pobrali się 23 września 1905 roku.

Galsworthy po raz pierwszy opublikował w 1897 roku zbiór opowiadań zatytułowany "The Four Winds". Przez następne 7 lat publikował te i wszystkie inne prace pod pseudonimem John Sinjohn.

Dopiero po śmierci ojca i publikacji "The Island Pharisees" w 1904 roku publikował jako John Galsworthy. Jego pierwsza sztuka, "The Silver Box" z 1906 r., okazała się sukcesem, a jeszcze w tym samym roku ukazała się "The Man of Property", będąca pierwszą częścią trylogii Forsyte'ów. Choć dziś jest o wiele bardziej znany jako powieściopisarz uhonorowany Nagrodą Nobla, wówczas był uważany za dramaturga zajmującego się kwestiami społecznymi i systemem klasowym.

Tutaj publikujemy Villa Rubein, bardzo dobrą historię, która oddaje unikalną narrację Galsworthy'ego i jego podejście do życia w tamtych czasach. Obecnie jest znacznie bardziej znany ze swoich powieści, zwłaszcza Sagi rodu Forsyte'ów, trylogii o tytułowej rodzinie o tym samym nazwisku. Książki te, podobnie jak wiele innych jego dzieł, dotyczą klasy społecznej, w szczególności życia klasy średniej.

Chociaż zawsze sympatyzuje ze swoimi bohaterami, ujawnia ich izolacyjne, snobistyczne i nieco chciwe postawy oraz duszące kodeksy moralne. Obecnie jest postrzegany jako jeden z pierwszych pisarzy epoki edwardiańskiej, który rzucił wyzwanie niektórym ideałom społeczeństwa przedstawionym w literaturze wiktoriańskiej Anglii.

W swoich pismach prowadzi kampanie na rzecz różnych spraw, w tym reformy więziennictwa, praw kobiet, dobrostanu zwierząt i sprzeciwu wobec cenzury, a także powracającego tematu nieszczęśliwego małżeństwa ze strony kobiet. Podczas I wojny światowej pracował w szpitalu we Francji jako sanitariusz po tym, jak został zakwalifikowany do służby wojskowej. W 1929 r.

został odznaczony Orderem Zasługi, po wcześniejszej odmowie przyjęcia tytułu szlacheckiego, a w 1932 r.

otrzymał Nagrodę Nobla, choć był zbyt chory, by wziąć w niej udział. John Galsworthy zmarł na guza mózgu w swoim londyńskim domu, Grove Lodge, Hampstead 31 stycznia 1933 roku. Zgodnie z jego wolą został skremowany w Woking, a jego prochy zostały następnie rozsypane nad South Downs z samolotu.