Jej

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, pokazując jej surrealistyczną i senną jakość, przy czym niektórzy chwalą jej emocjonalną intensywność i obrazy, podczas gdy inni krytykują brak spójnej fabuły i przejrzystości. Styl pisania jest opisywany jako wymagający, ale satysfakcjonujący dla tych, którzy chcą się w nim zanurzyć.

⬤ Piękna surrealistyczna proza bogata w obrazy i intensywność emocjonalną
⬤ powieść z powodzeniem oddaje istotę snu
⬤ może wywoływać silne uczucia związane z miłością i tęsknotą
⬤ polecana dla tych, którzy cenią sobie niekonwencjonalne narracje.

⬤ Brak wyraźnej fabuły i może być myląca
⬤ może być postrzegana jako gawęda
⬤ trudna do czytania bez bycia w pewnym stanie umysłu
⬤ niektórzy uważają ją za żenującą lub bezsensowną w porównaniu z innymi dziełami literackimi.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Her

Zawartość książki:

„Wszystkim tym, którzy przez kilka lat starali się zdyskredytować nową amerykańską literaturę, Lawrence Ferlinghetti właśnie zadał najpotężniejszy cios”, napisał francuski krytyk Pierre Lepape w 1961 roku, kiedy Her została opublikowana we Francji jako La Quatrieme Personne du Singulier.

Nazywając ją „arcydziełem młodej amerykańskiej powieści”, Lepape oświadczył, że jest to „potwierdzenie wielkiego amerykańskiego pisarza, który w sali amerykańskiej chwały literackiej zajmuje miejsce opuszczone przez śmierć Hemingwaya”. Lepape mówił dalej o „niewiarygodnej wirtuozerii słownej”, dzięki której czytelnik jest prowadzony przez tę „labiryntową powieść”, i to właśnie ten obraz „labiryntowego snu” nawiązuje do antypowieści młodej francuskiej szkoły Robbe-Grilleta i Butora.

Będąc zatem bardzo dalekim od rodzaju powieści tworzonych przez bezpośrednich rówieśników Ferlinghettiego (czy to Beat, czy akademickich), książka ta spotkała się z niewielkim zaskoczeniem wśród amerykańskich krytyków. Mimo to, z ponad 50 tysiącami wydanych egzemplarzy, Her nadal ma swoją własną drogę.