Jefferson Davis i jego generałowie: Porażka konfederackiego dowództwa na Zachodzie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 37 głosach.

Oryginalny tytuł:

Jefferson Davis and His Generals: The Failure of Confederate Command in the West

Zawartość książki:

Zwycięzca: Fletcher Pratt Award

Jefferson Davis to postać historyczna, która wywołuje silne emocje wśród badaczy. Przez lata historycy umieszczali go na obu krańcach spektrum: niektórzy przedstawiali go jako bohatera, inni oceniali jako niekompetentnego.

W książce Jefferson Davis i jego generałowie Steven Woodworth pokazuje, że obie skrajności są trafne - Davis był zarówno bohaterski, jak i niekompetentny. Jednak żaden z tych punktów widzenia nie ujawnia całej prawdy o tej skomplikowanej postaci. Portret Davisa autorstwa Woodwortha ukazuje doświadczonego, utalentowanego i odważnego przywódcę, który jednak podkopał sprawę Konfederacji na transalpejskim zachodzie, gdzie Południe przegrało wojnę.

W momencie wybuchu wojny niewielu południowców wydawało się lepiej wykwalifikowanych na stanowisko głównodowodzącego. Davis ukończył West Point, dowodził pułkiem bojowym w wojnie meksykańskiej (czym ani Lee, ani Grant nie mogli się pochwalić) i znakomicie sprawdził się jako senator i sekretarz wojny. Pomimo swoich kwalifikacji, jak twierdzi Woodworth, Davis okazał się zbyt niezdecydowany i niekonsekwentny jako głównodowodzący, aby poprowadzić swój nowy naród do zwycięstwa.

Jak pokazuje Woodworth, Davis nie ponosi jednak wyłącznej odpowiedzialności za klęskę Południa. Znaczna część tego ciężaru spoczywa na zachodnich generałach Davisa. Bragg, Beauregard, Van Dorn, Pemberton, Polk, Buckner, Hood, Forrest, Morgan i Johnstonowie (Albert i Joseph) byli dumni, kłótliwi i nierówni. Niewielu z nich można było zaklasyfikować do takich jak Lee czy Jackson na wschodzie. Woodworth ocenia ich relacje z Davisem, a także ich przywództwo na polach bitew Donelson, Shiloh, Vicksburg, Murfreesboro, Chickamauga i Atlanta, aby wykazać ich współudział w upadku Konfederacji.

Obszerne badania w niezwykle bogatych zbiorach Stowarzyszenia Jeffersona Davisa na Uniwersytecie Rice wzbogacają studium Woodwortha. Zapewnia on doskonałe analizy zachodnich operacji wojskowych, a także kilka dziwniejszych niż fikcja opowieści: Szokująca śmierć Van Dorna, dziwaczny romans Johna Hooda i Sally Preston, niegodne wybryki Gideona Pillowa i pijackie zachowanie Franklina Cheathama na polu bitwy. Co najważniejsze, udało mu się uniknąć pokusy gloryfikowania lub potępiania Davisa, a tym samym przywrócić równowagę w ocenie jego przywództwa podczas wojny secesyjnej.