Ataki na Vicksburg, 19-22 maja 1863 r.

Opinie czytelników

Książka koncentruje się na znaczących, ale często pomijanych atakach sił Unii podczas kampanii w Vicksburgu od 19 do 22 maja 1863 roku. Przyznając szczegółowy i wciągający charakter pisma, niektórzy recenzenci wskazują, że zwięzłość książki i stosunkowo niewielka liczba esejów mogą nie uzasadniać jej samodzielnej publikacji.

Książka jest dobrze napisana, szczegółowa, ale nie jest uciążliwa i zawiera dokładne, nieopiniotwórcze relacje z ataków na Vicksburg. Zawiera fascynujące opisy walk, waleczne czyny i jest znaczącym dodatkiem do badań nad wojną secesyjną. Eseje są dobrze zbadane i dokładnie opisują wydarzenia.

Książka składa się tylko z pięciu esejów i około 100 stron rzeczywistego tekstu, co prowadzi niektórych do kwestionowania potrzeby samodzielnego tomu. Może być postrzegana jako zbyt skąpa dla tych, którzy oczekują bardziej obszernego dzieła. Niektórzy recenzenci sugerują, że mógł on zostać włączony do poprzedniego tomu poświęconego Vicksburgowi.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Vicksburg Assaults, May 19-22, 1863

Zawartość książki:

Po serii zwycięstw w Missisipi wczesną wiosną 1863 roku, Armia Tennessee generała Ulissesa S. Granta osiągnęła punkt krytyczny w swojej kampanii mającej na celu zdobycie Vicksburga. Zdobycie miasta na wzgórzu pozwoliłoby Unii kontrolować rzekę Missisipi i podzieliłoby Konfederację na pół. Morale Konfederatów było niskie, a zwycięstwo Unii w wojnie wydawało się bliskie przed rozpoczęciem ataku Granta na Armię Missisipi generała Johna C. Pembertona.

Jednak ze względu na trudny teren, silną obronę i nieskoordynowane ruchy, szybki triumf, którego pragnął Grant, był nieosiągalny. Po południu 19 maja, bez odpoczynku, przygotowań i rozpoznania, siły Unii zaatakowały linie Konfederacji, ale zostały odparte. Przerwa między atakami pozwoliła obu stronom wzmocnić swoje pozycje. Na początku 22 maja artyleria Unii starała się zmiękczyć obronę twierdzy przed generalnym atakiem, ale pomimo przygotowania sił Unii, walki okazały się jeszcze bardziej zdezorganizowane i zaciekłe. Grantowi ponownie nie udało się ruszyć Pembertona. Nie chcąc ryzykować większej liczby żołnierzy w trzecim ataku, Grant pogodził się z koniecznością oblężenia. Morale Konfederatów wzrosło, gdy południowcy zdali sobie sprawę, że utrzymali swoją pozycję przeciwko przeważającym siłom.

Redaktorzy Steven E. Woodworth i Charles D. Grear zebrali pięć wciągających esejów, które analizują nieudane ataki Granta na konfederackie linie obronne wokół Vicksburga. Począwszy od historii wojskowości po historię społeczną, eseje kontynuują historyczne debaty na ważne tematy, takie jak reakcje mieszkańców Środkowego Zachodu na pierwsze niepowodzenia kampanii Granta w Vicksburgu. Dwa eseje z przeciwnych stron analizują kontrowersyjne decyzje dotyczące Reduty Railroad, miejsca najkrwawszych walk 22 maja. Inny bada, w jaki sposób wytrwałość teksańskich posiłków zmusiła żołnierzy Unii do porzucenia swoich zdobyczy.

Przepełniona obserwacjami z pierwszej ręki i wzmocniona imponującą głębią badań, ta antologia jest zachęcająco napisaną relacją i kompleksową oceną. Skupiając się na tych dwóch szturmach, autorzy oferują niezbędną jasność i zrozumienie tych ważnych wydarzeń w szerszym zakresie kampanii Vicksburg podczas wojny secesyjnej.