Jedna długa rzeka pieśni: Notatki o cudzie

Opinie czytelników

Zbiór esejów Briana Doyle'a jest powszechnie chwalony za szczere, humorystyczne i głębokie refleksje na temat życia, natury i duchowości. Wielu czytelników uważa, że eseje te są przystępne i podnoszące na duchu, stanowiąc świetne wprowadzenie do twórczości Doyle'a. Istnieje jednak kilka krytycznych uwag dotyczących stanu niektórych egzemplarzy sprzedawanych jako „jak nowe”.

⬤ Angażujące i szczere pisanie, które rezonuje z czytelnikami.
⬤ Humor i refleksja w esejach, które celebrują codzienne chwile.
⬤ Krótkie eseje (2-3 strony) świetnie nadają się do szybkiego czytania.
⬤ Inspiruje do refleksji nad życiem, naturą i duchowością.
⬤ Kolekcja jest postrzegana jako odpowiedni hołd dla spuścizny Doyle'a.

⬤ Niektóre egzemplarze mogą nie być w reklamowanym stanie „jak nowe”.
⬤ Ograniczona dostępność dzieł Doyle'a w druku, powodująca trudności dla tych, którzy preferują fizyczne książki.

(na podstawie 104 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

One Long River of Song: Notes on Wonder

Zawartość książki:

#1 BESTSELLER SEATTLE TIMES

Zabawna i poruszająca książka z esejami "urodzonego gawędziarza" ("Seattle Times"), który zaprasza nas do cudownych i transcendentalnych momentów codzienności

Kiedy Brian Doyle zmarł w wieku sześćdziesięciu lat po walce z rakiem mózgu, pozostawił po sobie kultową rzeszę oddanych czytelników, którzy uważają jego pisarstwo za jedną z najlepiej strzeżonych tajemnic XXI wieku. Doyle pisze z zachwycającym poczuciem zachwytu nad świętością codziennych rzeczy, a także o miłości i więzi we wszystkich ich formach: miłości duchowej, miłości braterskiej, miłości romantycznej, a nawet miłości dziewięciostopowego jesiotra.

W chwili, gdy świat może czasami wydawać się mroczniejszy niż kiedykolwiek, pisarstwo Doyle'a, które nieustannie przywołuje humor, a nawet błogość, jaką daje życie, jest balsamem. Jego eseje wciąż na nowo odnajdują niezwykłe piękno w codzienności, niezależnie od tego, czy jest to zachwyt dziecka, gdy po raz pierwszy słyszy rzekę, czy też wąsy męża, które pogrążona w żałobie wdowa tęskni za widokiem w zlewie każdego ranka. W oczach Doyle'a nic nie jest nudne.

David James Duncan najlepiej podsumowuje wrażliwość Doyle'a w swoim wstępie do kolekcji: "Brian Doyle żył przyjemnością bycia codziennym świadkiem cichej chwały ukrytej w ludziach, miejscach i stworzeniach o niewielkich lub żadnych rozmiarach, sławie lub wartości komercyjnej, a do swoich opowieści wniósł niepowtarzalnie zabawny, strzelisty, bolesny lub serdeczny język". Dzieło życia, One Long River of Song, zaprasza czytelników do doświadczania radości i zachwytu w zwykłych chwilach, które pod zachwycającym i żywiołowym spojrzeniem Doyle'a stają się niezwykłe.