Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest wysoko ceniona za wnikliwą i ugruntowaną eksplorację rdzennego oporu i wiedzy. Czytelnicy doceniają podejście Leanne Simpson do edukacji zarówno rdzennych, jak i nie-rdzennych odbiorców. Zachęca do uczenia się poprzez społeczność i relacje z ziemią, choć niektórzy krytykują wyzwania związane z pisaniem dla szerszej publiczności, próbując jednocześnie uniknąć kolonialnych ram.
Zalety:Dobrze zbadana i konwersacyjna, jest uważana za ważne źródło edukacyjne, które zapewnia rdzenną perspektywę i spostrzeżenia. Wielu czytelników uznało ją za pouczającą, dobrze napisaną i stanowiącą cenny dodatek do studiów nad rdzenną ludnością i Indianami amerykańskimi. Recenzenci podkreślają jej znaczenie i zdolność autora do wyrażania złożonych idei związanych z oporem i tożsamością.
Wady:Niektórzy czytelnicy zwracają uwagę na nieodłączne sprzeczności w pisaniu o rdzennych praktykach dla zewnętrznej publiczności, a także na trudności w pełnej ucieczce od struktur kolonialnych w ramach języka angielskiego. Pojawiają się również refleksje na temat konieczności interpretacji i wyzwań, które mogą pojawić się dla osób niezaznajomionych z rdzennymi kontekstami.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
As We Have Always Done: Indigenous Freedom Through Radical Resistance
Zawartość książki:
Zwycięzca: Native American and Indigenous Studies Association's Best Subsequent Book 2017.
Wyróżnienie: Labriola Center American Indian National Book Award 2017
W ostatnich latach w całej Ameryce Północnej rdzenne akty oporu sprzeciwiały się zniesieniu federalnej ochrony lasów i dróg wodnych na rdzennych ziemiach, powstrzymały ekspansję wydobycia piasków bitumicznych i budowę rurociągu w Standing Rock oraz domagały się sprawiedliwości dla zamordowanych i zaginionych rdzennych kobiet. W książce As We Have Always Done Leanne Betasamosake Simpson umiejscawia rdzenne odrodzenie polityczne jako praktykę zakorzenioną w unikalnym rdzennym teoretyzowaniu, pisaniu, organizowaniu i myśleniu.
Rdzenny opór jest radykalnym odrzuceniem współczesnego kolonializmu skupionego wokół odmowy wywłaszczenia zarówno rdzennych ciał, jak i ziemi. Simpson wyjaśnia, że jego celem nie może być już odrodzenie kulturowe jako mechanizm włączenia do wielokulturowej mozaiki. Zamiast tego Simpson wzywa do stworzenia opartej na miejscu, nieskrępowanej, rdzennej alternatywy dla destrukcyjnej logiki osadniczego państwa kolonialnego, w tym heteropatriarchatu, białej supremacji i kapitalistycznego wyzysku.
