Interpretacje pożądania: mistyczne wiersze miłosne sufickiego mistrza Muyhiddina Ibn 'Arabiego

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Interpretations of Desire: Mystical love poems by the Sufi Master Muyhiddin Ibn 'Arabi

Zawartość książki:

W 1201 roku Shaykh Muhyiddin Ibn 'Arabi przybył do Mekki. Wśród wielu osób, które wywarły na nim wrażenie, jedna zwróciła jego uwagę przede wszystkim: Niz m, córka wybitnego nauczyciela religijnego. Podobnie jak Beatrycze dla Dantego, Niz m wkrótce zainspirowała sekwencję wierszy miłosnych, które są poetyckim arcydziełem Ibn 'Arabiego, Tarjum n al-Asw q (The Interpreter of Desire).

Muhyiddin Ibn 'Arabi był znany jako Shaykh al-Akbar (Największy Shaykh), tytuł nadany mu ze względu na jego głęboką wiedzę jako mistyka, teologa, filozofa i prawnika. Uczeni poświęcają wiele pracy tłumaczeniu i interpretowaniu obszernych pism prozatorskich Ibn 'Arabiego, ale jego poezja pozostaje mało znana zachodnim czytelnikom w porównaniu z poezją jego kolegów sufich, Rumiego, Attara i Hafiza.

Niniejszy zbiór pokazuje, że dzięki intensywnym uczuciom, żywym obrazom i zabawnemu sposobowi, w jaki przerabiał konwencje beduińskiej poezji pustynnej, Ibn 'Arabi napisał wiersze, które zasługują na umieszczenie obok najlepszych z jego wybitnych sufickich rodaków. Wciągająca nowa angielska wersja Keitha Hilla będzie mile widziana nie tylko przez tych, których przyciąga literatura suficka, ale przez wszystkich, którzy lubią czarującą poezję miłosną.

LAMENT KOCHANKA.

Chciałbym wiedzieć, czy oni wiedzą.

Czyje serce zdobyli.

Chciałbym, żeby moje serce wiedziało.

Jaką górską przełęcz przebyli.

Czy to przez życie, czy przez śmierć.

Że przetrwali?

Zakłopotani, kochankowie gubią ścieżkę;

Zatraceni w miłości, umierają zachwyceni.

PROŚBA KOCHANKA.

Kiedy odeszli, moja cierpliwość.

I wytrzymałość odeszła.

Jednak ten nieobecny podróżnik wciąż

Żyje w mojej rozedrganej piersi.

Zapytałem moich przewodników, gdzie jeźdźcy.

W południe odpoczywają.

Odpowiedzieli: "Gdzie pragnienie.

I nieobecność rozsiewają swój zapach".

Więc błagałem Wschodni Wiatr:

"Idź i przeszukaj posiadłości.

Znajdź, gdzie w gajach się schronili.

W cieniu namiotów.

"Tam pozdrów ich.

Od tego, którego życie jest jednym długim lamentem.

Z powodu wieku, który z jego serca.

Towarzysze, był nieobecny".