Innowator czy naśladowca: Koncepcje operacyjne Napoleona oraz dziedzictwo Bourceta i Guiberta

Oryginalny tytuł:

Innovator or Imitator: Napoleon's Operational Concepts and the Legacies of Bourcet and Guibert

Zawartość książki:

W 1805 roku nowy styl prowadzenia wojny operacyjnej wkroczył na pola Europy, gdy Wielka Armia Napoleona Bonaparte przetoczyła się od Renu do Dunaju, otaczając armię austriacką pod Ulm i zapoczątkowując rewolucję w sprawach wojskowych (RMA), której skutki są odczuwalne do dziś. Pozostaje pytanie, czy ten nowy styl prowadzenia wojny był jedynie naturalnym wynikiem prac XVIII-wiecznych myślicieli wojskowych, których teorie były naśladowane przez dynamicznego przywódcę, czy też Napoleon wniósł coś nowego do działań wojennych, prawdziwą innowację w prowadzeniu wojny operacyjnej? Jest to główne pytanie, na które spróbuje odpowiedzieć niniejsza książka. David Chandler utrzymuje, że "Napoleon wniósł niewiele nowego". Gdy dziś zmagamy się z implikacjami możliwego RMA, ważne jest, abyśmy w pełni zrozumieli siły, które spowodowały wystąpienie poprzednich RMA. Dla historyka ważne jest również, aby nasze interpretacje przeszłych wydarzeń były jak najbardziej poprawne. Czy był to RMA, który wydarzyłby się z każdym energicznym przywódcą, który ściśle przestrzegał nauk Bourceta i Guiberta, jako rodzaj TTP stworzonego przez teoretyków, czy też Napoleon wziął ich teorie i połączył je z własnymi pomysłami, aby stworzyć nową formę działań wojennych i zainicjować RMA? Czy prawdziwa RMA wymaga czegoś więcej niż tylko teorii i doktryny, czy wymaga również dociekliwego umysłu ze strony praktyka?

Pytania te mają znaczenie dla pytania badawczego niniejszej książki. Pisma Bourceta i Guiberta oraz ich wpływ na prowadzenie przez Napoleona wojny operacyjnej, a także rozwój i wykorzystanie systemu corps d'armee, nie zostały dokładnie zbadane od czasu opublikowania przez Chandlera The Campaigns of Napoleon w 1966 roku. Niniejsza książka wykona to zadanie, analizując Principes de la Guerre de Montagnes Bourceta i General Essay on Tactics Guiberta, a następnie badając powiązania między tymi pismami a podejściem Napoleona do kampanii i bitew. Pełne zbadanie pism tych dwóch XVIII-wiecznych teoretyków wojskowości zapewni syntezę najistotniejszych cech ich myślenia, które wpłynęły na metody operacyjne Napoleona. Wykorzystując tę syntezę jako podstawę do oceny, postaram się pokazać powiązania między ich pomysłami a systemami i metodami operacyjnymi Napoleona. Analiza operacyjnego zastosowania przez Napoleona jego systemu w kampanii w Ulm w 1805 r. zapewni możliwość oceny powiązań między wczesnymi teoretykami a Napoleonem w działaniu. Niniejsza książka stwierdza, że Napoleon nie naśladował dwóch myślicieli, a zainicjowany przez niego RMA był czymś więcej niż tylko wdrożeniem technik zaproponowanych przez teoretyków. RMA w 1805 r. wymagało pomysłowego praktyka, który potrafiłby uchwycić najistotniejsze cechy teorii i wykorzystać je w nowy sposób.

Zapoczątkowanie RMA wymagało innowacji ze strony wojownika, a nie zwykłego naśladownictwa.