Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia przemyślaną analizę znaczenia Walta Whitmana w dzisiejszych czasach przez pryzmat osobistych doświadczeń i spostrzeżeń dr Marsha. Wyzywa czytelników do rozważenia powiązań między ideałami Whitmana a współczesnymi kwestiami społecznymi i politycznymi, prezentując zarówno przesłania poety, jak i refleksje autora.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca, oferująca świeże spojrzenie na twórczość Whitmana
⬤ osobista i relatywna narracja
⬤ łączy historyczne idee ze współczesnymi kwestiami
⬤ zachęca do krytycznego myślenia o demokracji i koleżeństwie
⬤ momentami humorystyczna
⬤ skłania czytelników do refleksji nad własnymi przekonaniami.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy mogą nie zgadzać się z poglądami politycznymi autora
⬤ krytyka skupienia się Whitmana na sobie może być postrzegana jako kontrowersyjna
⬤ zauważono drobną kwestię redakcyjną dotyczącą frazy w tekście.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
In Walt We Trust: How a Queer Socialist Poet Can Save America from Itself
Zawartość książki:
Dzisiejsze życie w Stanach Zjednoczonych jest przesiąknięte niepewnością: co do naszej pracy, naszych domów obciążonych hipoteką, naszych kont emerytalnych, naszego zdrowia, naszych małżeństw i przyszłości, która czeka nasze dzieci. Dla wielu nasze życie, zarówno publiczne, jak i prywatne, przypomina dyskomfort i niepokój, których doświadczamy na dzień lub dwa przed prawdziwą chorobą.
Nasze życie to drapanie w gardle. John Marsh oferuje mało prawdopodobne lekarstwo na to powszechne złe samopoczucie: poezję Walta Whitmana. Pogrążony w osobistej i politycznej depresji, Marsh zwrócił się do Whitmana - i to uratowało mu życie.
In Walt We Trust: How a Queer Socialist Poet Can Save America from Itself to książka o tym, jak Walt Whitman może uratować również życie Ameryki. Marsh identyfikuje cztery źródła naszego współczesnego złego samopoczucia (śmierć, pieniądze, seks, demokracja), a następnie szuka ulgi w konkretnym wierszu Whitmana.
Wyjaśnia, co dokładnie napisał Whitman i w co wierzył, pokazując, w jaki sposób wyłoniły się one z życia i czasów Whitmana, a także odtwarzając miejsca i zdarzenia (przeprawa promem Brooklyn, odwiedzanie rannych żołnierzy w szpitalach), które zainspirowały Whitmana do napisania wierszy. Whitman, argumentuje Marsh, może pokazać nam, jak umierać, jak zaakceptować, a nawet świętować naszą (relatywnie rzecz biorąc) nieuchronną śmierć.
Równie ważne jest jednak to, że może pokazać nam, jak żyć: jak uprawiać lepszy seks, co zrobić z pieniędzmi, a przede wszystkim, jak przetrwać naszą cuchnącą demokrację, nie odchodząc od niej śmierdzącym. Rezultatem jest mieszanka biografii, krytyki literackiej, manifestu i rodzaju samopomocy, której raczej nie spotkasz nigdzie indziej.
