Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia alternatywne spojrzenie na globalną geopolitykę, w szczególności politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych, oferując wgląd w różne konflikty i bieżące wydarzenia. Pisarstwo Escobara zostało docenione za głębię i humor, choć krytykowano je za powtarzalność i słabą strukturę.
Zalety:Autor oferuje świetny wgląd w złożone kwestie geopolityczne, dzięki czemu jest cenny dla osób zainteresowanych zrozumieniem spraw światowych. Wielu czytelników docenia unikalną perspektywę autora, dogłębność badań i umiejętność łączenia różnych globalnych wydarzeń. Książka została opisana jako pouczająca, wciągająca i otwierająca oczy, szczególnie dla tych, którzy chcą zrozumieć podstawowe motywacje konfliktów międzynarodowych.
Wady:Kilku czytelników zauważyło, że książka może być powtarzalna i sprawia wrażenie zbioru artykułów, a nie spójnej narracji. Styl pisania został opisany jako strumień świadomości, co utrudnia niektórym śledzenie. Ponadto niektórzy krytycy sugerują, że teoriom autora czasami brakuje istotnych dowodów, a nacisk kładziony jest na osobiste definicje i opinie.
(na podstawie 51 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Empire of Chaos
Zawartość książki:
Od Syrii i Iraku po Ukrainę, od AfPak po Libię, od Iranu po Rosję i od Zatoki Perskiej po Chiny, korespondent zagraniczny Pepe Escobar, autor kolumny The Roving Eye dla Asia Times/Hong Kong, przemierza to, co Pentagon nazywa "łukiem niestabilności".
Jak pisze Escobar we wstępie, "felietony wybrane do tego tomu obejmują lata 2009-2014 - jak dotąd lata Obamy. Obowiązuje ciągłość z poprzednimi tomami opublikowanymi przez Nimble Books. Globalistan, z 2007 roku, był rozszerzonym reportażem/rozbudowaną książką podróżniczą z lat Busha, w której argumentowałem, że świat pogrąża się w Płynnej Wojnie - nawiązując do przepływów energii, ale także do płynnej nowoczesności postmodernistycznej wojny. Red Zone Blues, również z 2007 roku, był winietą - rozbudowanym reportażem skupiającym się na operacji w Bagdadzie. Z kolei Obama does Globalistan z 2009 roku analizował, w jaki sposób hipermocarstwo może rozpocząć "zmianę, w którą możemy wierzyć". Rezultatem, jak prawdopodobnie odzwierciedlają te kolumny, jest Imperium Chaosu - gdzie plutokracja stopniowo projektuje swój wewnętrzny rozpad na cały świat ".
"W tych kolumnach można znaleźć kilka kluczowych, pokrywających się narodów/tematów/wyrażeń/akronimów: Iran, Irak, Syria, Afganistan, Pakistan, Azja Środkowa, Chiny, Rosja, Ukraina, Pipelineistan, BRICS, UE, NATO, GCC, Globalne Południe, GWOT (globalna wojna z terroryzmem), Nowa Wielka Gra, Dominacja Pełnego Spektrum. Można również zauważyć postępujący dryf w kierunku nie wojny konwencjonalnej, ale przede wszystkim wojny ekonomicznej - przejawów Płynnej Wojny".
Stopniowo dowodziłem, że celem numer jeden Waszyngtonu jest obecnie zapobieżenie pełnej integracji gospodarczej Eurazji, która pozostawiłaby USA w roli niehegemona lub, co gorsza, outsidera. Stąd też trójstronna strategia "zwrotu ku Azji" (powstrzymywanie Chin); Ukraina (powstrzymywanie Rosji); i wzmocnienie NATO (podporządkowanie Europy i NATO jako globalny Robocop).".
Zarezerwuj ostateczną podróż do Imperium Chaosu i zobacz, jak Stany Zjednoczone - i Zachód - radzą sobie z wyłanianiem się wielobiegunowego świata.
