I: Stworzenie seryjnego mordercy

Opinie czytelników

Książka bada życie i umysł seryjnego mordercy Keitha Jespersona, łącząc relacje z pierwszej osoby ze spostrzeżeniami autora. Wielu czytelników uznało narrację za wciągającą, zapewniającą głębokie zanurzenie się w psychice Jespersona i jego pochodzeniu. Jednak niektórzy krytykowali równowagę między narracją Jespersona a analizą autora, sugerując, że książka czasami zbyt mocno opierała się na perspektywie Jespersona.

⬤ Oferuje świetny wgląd w umysł seryjnego mordercy.
⬤ Angażujące pierwszoosobowe relacje Jespersona.
⬤ Dobrze napisana, z mieszanką emocjonalnej głębi i intrygi.
⬤ Urzekająca podwójna narracja odkrywająca zarówno myśli Jespersona, jak i jego trudną relację z ojcem.
⬤ Mrożące krew w żyłach spojrzenie na brutalność jego działań.

⬤ Zbytnie skupienie się na perspektywie Jespersona, co niektórzy czytelnicy uznali za egoistyczne i mniej interesujące.
⬤ Brak zdjęć, co rozczarowało niektórych czytelników szukających wizualnego kontekstu.
⬤ Czasami wydawało się, że relacje Jespersona są powtarzalne lub przesadzone.
⬤ Niektórzy czytelnicy oczekiwali więcej analizy, a mniej narracji z punktu widzenia zabójcy.
⬤ Zawartość graficzna może być odstraszająca dla wrażliwych czytelników.

(na podstawie 107 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I: The Creation of a Serial Killer

Zawartość książki:

Własnymi słowami zabójcy...

„Zabiłem Tanyę Bennett... Pobiłem ją na śmierć, zgwałciłem i kochałem to. Tak, jestem chory, ale sprawia mi to przyjemność. Ludzie wzięli winę na siebie, a ja jestem wolny..... Spójrz przez ramię. Mogę być bliżej niż myślisz.” - Keith Hunter Jesperson, morderca o szczęśliwej twarzy.

W lutym 1990 roku policja stanu Oregon aresztowała Johna Sosnovke i Laverne Pavlinac za brutalny gwałt i morderstwo 23-letniej Taunji Bennet. Pavlinac przyznała się do winy, wplątując w to swojego chłopaka i przedstawiając dowody rzeczowe, które łączyły ich ze zbrodnią. Władze zamknęły sprawę. Był tylko jeden problem. Mieli niewłaściwych ludzi...

Keith Hunter Jesperson był kierowcą ciężarówki i mordercą ośmiu kobiet, w tym Taunji Bennet. Rozpoczął pokręconą, jednoosobową kampanię na rzecz uwolnienia Sosnovke i Pavlinaca. Do redaktorów gazet i na ścianach przystanków przy autostradach, Jesperson napisał serię szyderczych wyznań. Na końcu każdego wyznania Jesperson rysował szczęśliwą twarz, zyskując dla siebie przydomek „Morderca o szczęśliwej twarzy”.

W oparciu o dostęp do wywiadów, pamiętników, akt sądowych i samego przestępcy, I: The Creation of a Serial Killer to mrożąca krew w żyłach historia Jespersona. Zdobywca nagrody Edgara, Jack Olsen, pozwala zabójcy opowiedzieć swoją historię własnymi słowami, oferując bezprecedensowy wgląd w pokręcony proces myślowy seryjnego mordercy.