Charmer: Damski mężczyzna i jego ofiary

Opinie czytelników

Książka Jacka Olsena o seryjnym mordercy George'u Russellu zebrała mieszane recenzje. Wielu czytelników chwaliło wciągającą i dobrze napisaną narrację, która zagłębia się w umysł zaburzonej jednostki, podkreślając intrygujące studia postaci i elementy prawdziwej zbrodni. Wielu czytelników wyraziło jednak znaczne niezadowolenie z powodu błędów edytorskich i braku dopracowania książki, co umniejszyło ich ogólną przyjemność z lektury.

⬤ Dobrze napisana narracja, która jest wciągająca i szybka
⬤ szczegółowy rozwój postaci
⬤ przekonujący portret zaburzonego przestępcy
⬤ utrzymuje czytelników zaintrygowanych
⬤ mocna fabuła
⬤ wysoce zalecane dla fanów prawdziwych zbrodni
⬤ zapewnia psychologiczny wgląd w umysł zabójcy.

⬤ Poważne problemy z edycją, w tym literówki, błędy gramatyczne i problemy z formatowaniem
⬤ niektórym czytelnikom trudno było śledzić liczne postacie
⬤ brak zdjęć, które niektórzy fani prawdziwej zbrodni uważają za ważne
⬤ sporadyczne przeciąganie w niektórych sekcjach
⬤ ogólna jakość cierpi z powodu słabej edycji.

(na podstawie 50 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Charmer: A Ladies Man and His Victims

Zawartość książki:

Jest to historia George'a, Afroamerykanina, który dorastał na kaukaskich przedmieściach Seattle, gdzie jego nieczuła matka i izolacja rasowa doprowadziły go do rozwinięcia żywiołowej osobowości, aby się dogadać. Stał się drobnym włamywaczem i świetnym kłamcą - dowcipnym "gładkim", który udawał tajnego detektywa.

George zdobył wielu przyjaciół, zwłaszcza w subkulturze rozchichotanych młodych białych kobiet, które w latach 1989-90 bez końca imprezowały w ekskluzywnych klubach Seattle. I zamordował trzy z nich, dziwacznie okaleczając i "inscenizując" ich ciała.

Drinki, tańce i didżeje - grupowy lokal, w którym George mieszkał z uwielbiającą go koterią nieudolnych dzieciaków z college'u - Olsen podaje nam dziwaczne szczegóły, które sprawiają, że dobrze skrywana wściekłość i mizoginia mordercy są jeszcze bardziej szokujące. Jak napisał New York Times, "niczym dobre kino sensacyjne, Charmer) hipnotyzuje nas poczuciem oglądania prawdziwego życia, bez poprawek, przesuwającego się przed naszymi oczami".